หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1757

การโจมตีของสวี่ปั้นซย่าเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน แต่อย่างไรเธอก็เป็นเด็กผู้หญิงที่อ่อนแอ ดังนั้นเธอจึงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจ้าวเทียนหยวน

จ้าวเทียนหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาสะบัดมือจนมีดหั่นผลไม้กระเด็นออกไป

เขามองไปที่สวี่ปั้นซย่าอย่างเย็นชาและกระซิบ “ปั้นย่า เธออยากเล่นกับฉันงั้นเหรอ?”

“เอาล่ะ ฉันจะให้คนตัดเนื้อออกจากร่างกายพ่อแม่ของเธอให้หมดเดี๋ยวนี้!”

สวี่ปั้นซย่ากัดฟันและตะโกน “จ้าวเทียนหยวน ไอ้เดรัจฉานไร้ยางอาย!”

“แกจับพ่อแม่ของฉันและหลินซี คิดจะบังคับให้ฉันแต่งงานกับแกเหรอ? ฝันไปเถอะ!”

“ฉันจะบอกแกให้ ต่อให้ตาย ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับแก!”

หลังจากพูดเช่นนั้น สวี่ปั้นซย่าก็หันกลับมา คว้ามีดผลไม้บนพื้น และแทงไปที่คอของเขาทันที

เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ หลินมั่วที่อยู่ในกลุ่มผู้ชมก็อดไม่ได้ที่จะรีบวิ่งออกไป

เขาต้องการหยุดสวี่ปั้นซย่า แต่จ้าวเทียนหยวนเร็วกว่าเขาหนึ่งก้าวและคว้ามีดผลไม้ได้

จ้าวเทียนหยวนโน้มตัวไปใกล้กับหูของสวี่ปั้นซย่า และกัดฟันพูด “อยากตายเหรอ หึ ตายงั้นเหรอ?”

“ฉันจะบอกเธอให้ คิดจะเล่นกับฉันก็อยากได้หวังว่าจะตายดี!”

จ้าวเทียนหยวนดูดุร้ายและหงุดหงิดอย่างสิ้นเชิง

สวี่ปั้นซย่าไม่มีอำนาจที่จะต่อต้านเพราะถูกคนสองสามคนจับตัวไว้ เธอโกรธมากจนตัวสั่นไปทั้งตัว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ในเวลานี้จ้าวเทียนหยวนมองไปที่หลินมั่วที่กำลังรีบวิ่งเข้ามา

หลินมั่วปลอมตัว ทำให้เขาจำหลินมั่วไม่ได้

แต่การที่หลินมั่วรีบไปที่เวทีในเวลานี้ ทำให้เขายังต้องระวัง

“แกกำลังทำอะไร?”

จ้าวเทียนหยวนถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม

หลินมั่วถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าสวี่ปั้นซย่าสบายดี

เมื่อเห็นว่าจ้าวเทียนหยวนจำเขาไม่ได้ หลินมั่วจึงถือโอกาสพูด “หัวหน้าตระกูลจ้าว แกก็ถือเป็นผู้อาวุโสที่มีชื่อเสียงมานาน”

“คงไม่เหมาะที่จะรังแกหญิงสาวอายุรุ่นลูกแบบนี้หรอกมั้ง”

ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ก็มีเสียงหัวเราะดังมาจากด้านล่าง