ทุกคนในงานเบิกตากว้าง
พูดตามตรง ไม่มีใครรู้ตัวตนของหลินมั่ว
ทุกคนยังคงสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของเขา แต่จู่ๆ พวกเขาก็ตกใจเมื่อเห็นหลินมั่วดึงเคราบนใบหน้าของเขาออก
ผู้ชายคนนี้ปลอมตัว?
ในเวลานี้สวี่ปั้นซย่าก็มองไปที่หลินมั่วด้วย
ตั้งแต่ตอนที่หลินมั่วปรากฏตัว เธอรู้สึกว่าหลินมั่วคุ้นตามาก
ตอนที่หนวดเคราถูกดึงออก หัวใจของเธอก็ค่อยๆ พองขึ้น
ในที่สุดเธอก็เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยนั้นอีกครั้ง
สวี่ปั้นซย่ารู้สึกว่าหมอกควันในใจของเธอหายไปหมดแล้ว และมีเพียงความสุขไม่รู้จบเท่านั้น
เธอลืมไปแล้วว่ากำลังทำอะไรอยู่และกำลังจะพูดอะไร
ในใจเธอมีเพียงประโยคเดียว “เขายังมีชีวิตอยู่ เขายังมีชีวิตอยู่!”
จ้าวเทียนหยวนเห็นรูปร่างหน้าตาของหลินมั่วอย่างชัดเจน สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที “แกคือหลินมั่ว!?”
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ทุกคนก็ตกตะลึง
หัวหน้าตระกูลเฉียนลุกขึ้นและอุทาน “นี่...เป็นไปได้ยังไง?”
“แกยังไม่ตาย?”
คนอื่นๆ ยังอุทานว่าข่าวการเสียชีวิตของหลินมั่วแพร่กระจายมานานแล้ว
เกิดอะไรขึ้น? ทำไมหลินมั่วถึงยืนอยู่ที่นี่?
หลินมั่วเพิกเฉยต่อทุกคน เขาเดินตรงไปหาสวี่ปั้นซย่าและกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาโดยไม่คำนึงถึงสายตาของทุกคน
“ปั้นซย่า ผมขอโทษ ผมมาสาย!”
หลินมั่วพูดเบาๆ
สวี่ปั้นซย่ากอดหลินมั่วแน่นและส่ายหน้า “ฉันรู้ว่าคุณจะสบายดี ฉันรู้ว่าคุณจะสบายดี!”
ขณะที่พูดสวี่ปั้นซย่าก็เริ่มร้องไห้จริงๆ
ความคับข้องใจที่เธอได้รับในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาดูเหมือนจะได้รับการปลดปล่อยอย่างสมบูรณ์แล้วในขณะนี้
ความเจ็บปวดทั้งหมดในหัวใจของเธอ สามารถแสดงออกมาได้เมื่ออยู่ต่อหน้าชายคนนี้เท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...