หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1774

เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนั้น ตระกูลเซวียที่เดิมที่ยังลังเลอยู่ก็ลุกขึ้นมา

ผู้นำตระกูลเซวียตะโกนขึ้นมาเสียงดัง “ผู้นำตระกูลจ้าวครับ ท่านไม่ต้องกังวล ตระกูลเซวียจะสนับสนุนท่านอย่างเต็มกำลังครับ!”

“หึ หกตระกูลเนรคุณ ลืมไปแล้วหรือว่าหลายปีมานี้ตระกูลจ้าวทำเพื่อพวกนายไปตั้งเท่าไร พวกนายได้ประโยชน์ไปตั้งเท่าไร”

“ตอนนี้กลับถูกคนนอกหลอกให้มาต่อกรกับผู้นำตระกูลจ้าว พวกนายยังมีจิตสำนึกกันอยู่บ้างไหม!”

ผู้นำตระกูลเซวียพูดทวงความยุติธรรม แต่ความจริงแล้วทุกคนรู้ว่าเขาแค่เลือกข้างผู้ที่แข็งแกร่งกว่าเท่านั้น

ด้านไหนมีอำนาจมากกว่าเขาก็ไปอยู่ทางด้านนั้น ไม่มีความยุติธรรมจริงๆ อยู่เลย

จ้าวเทียนหยวนยังคงนั่งอยู่บนเวทีและมองไปยังหลินมั่วอย่างสงบนิ่ง อีกทั้งยังยกยิ้มขึ้นอย่างมีเลศนัยเล็กน้อย

ถึงแม้ว่าเขาจะจัดการเรื่องที่เฉินอู่หยวนและคนอื่นๆ ปรากฏตัวขึ้นมาไม่ทัน

แต่ในใจเขาก็ไม่ได้รู้สึกกระวนกระวายมากเท่าไรนัก

ถึงอย่างไร หลายปีมานี้ตระกูลจ้าวก็มีอำนาจมากขึ้นภายใต้การชี้นำของเขา และมีข้อได้เปรียบอย่างมากในบรรดาตระกูลหลักทั้งสิบ

ขอแค่ตระกูลจ้าวสนับสนุนเขา เขาก็ไม่มีทางล้มลง

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับการสนับสนุนมากมายตลอดหลายปีที่ผ่านมา เช่นตระกูลเฉียนที่อยู่ภายใต้อำนาจของเขา

ที่เขาแบ่งผลประโยชน์จากวั่นชุนถังให้ตระกูลเฉียนและตระกูลเฉิน เป็นเพราะเขาอยากที่จะผูกมัดสองตระกูลนี้ไว้กับตัวเขาอย่างแน่นหนา

ตอนนี้ผู้นำตระกูลเฉินตายไปแล้ว ไม่มีทางที่จะตามเรื่องกำไรของวั่นชุนถังได้

แต่ตระกูลเฉียนไม่เหมือนกัน

ผู้นำตระกูลของตระกูลเฉียนในตอนนี้รับกำไรจากวั่นชุนถังไปไม่น้อยเลย ตอนนี้เขาจึงต้องกัดฟันต่อสู้เพื่อตระกูลจ้าว

อีกทั้งตระกูลเฉียนก็เป็นตระกูลอันดับสามในตระกูลหลักทั้งสิบแห่งมณฑลซู ความสามารถแข็งแกร่ง

ถ้าตระกูลเฉียนร่วมมือกับตระกูลจ้าวขึ้นมา ความสามารถคงจะพอเพียงที่จะต่อกรกับหกตระกูลที่เหลือ

บวกกับกำลังสนับสนุนของตระกูลเซวียและตระกูลอื่นๆ ในมณฑลก่วง ทำให้จ้าวเทียนหยวนยังคงอยู่ในตำแหน่งสูงสุดอยู่

“หลินมั่ว นายจะใช้คนพวกนี้มาต่อกรกับฉันอย่างนั้นหรือ”

คนอื่นๆ ในตระกูลจ้าวก็เริ่มตะโกนขึ้นมาเช่นกัน

ขณะนั้นเอง จู่ๆ ก็มีน้ำเสียงเย็นชาดังขึ้นมาภายใต้ฝูงชน “จ้าวจงเจ๋อ ไม่เจอกันสิบกว่าปี นายยังทำตัวเป็นหมาเจ้าเล่ห์ไม่เปลี่ยนเลยนะ”

เมื่อได้ยินเสียงนั้น ทุกคนที่นั่นก็ชะงักไปทันที

จนถึงตอนนี้แล้วยังจะมีใครปรากฏตัวออกมาอีกหรือ

แต่จ้าวเทียนหยวนกลับมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที จากนั้นก็ตัวสั่นเทาอย่างไม่รู้ตัว

ตระกูลจ้าวทุกคนนิ่งไป จากนั้นก็มีคนพูดขึ้นมาเบาๆ “เสียง...เสียงนี้มันคุ้นๆ ไหม”

“นายรู้สึกคุ้นเหมือนกันหรือ ฉันก็รู้สึกคุ้นเหมือนกัน เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน”

“ฉันก็คิดแบบนี้เหมือนกัน แต่ตอนนี้คิดไม่ออกว่าเคยได้ยินที่ไหน...”

ตอนนี้ จ้าวจงเจ๋อที่พูดขึ้นมาก่อนหน้านั้นก็ตะโกนขึ้นมา “ใครหลบอยู่ในกลุ่มคนแล้วมาพูดจาไร้สาระแบบนี้”

“มีความสามารถจริงก็ออกมาซะ ถ้าฉันถอนฟันแกออกมาทั้งปากไม่ได้ถือว่าฉันไม่มีความสามารถ!”