หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1785

เสียงโห่ร้องของทุกคน ดูเหมือนจะเป็นภาษาที่ดูถูกเหยียดหยามที่สุดในหูของถังอวี่ชิง

ถังอวี่ชิงพลาดโอกาสที่ดีที่สุดติดต่อกันสองครั้ง

ครั้งแรก คุณท่านถังกับหัวหน้าตระกูลถังขอร้องหลินมั่วว่าอยากให้เธอไปทำงานที่ร้านขายยาของหลินมั่วด้วยความไร้ยางอาย

ถ้าหากเธอได้ไปทำงานที่ร้านขายยาของหลินมั่ว เธอก็จะได้ปีนขึ้นไปสู่โอกาสดีๆ แบบนี้ และกลายเป็นคนสนิทข้างกายหลินมั่ว

แต่ทว่า โอกาสดีอันยิ่งใหญ่นั้น กลับถูกเธอทำพัง เพราะความเย่อหยิ่งของเธอ

ครั้งนี้ นึกไม่ถึงว่าเธอจะคาดการณ์ผิดพลาดอีกครั้ง จนเกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้น

เดิมเธอคิดว่าตัวเองสามารถช่วยคนของตระกูลถังได้ แต่ความเป็นจริง เธอเกือบจะผลักตระกูลถังลงไปสู่ห้วงเหวลึกแล้ว

ถ้าหากไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสในครอบครัวยืนอยู่ข้างหลินมั่วอย่างมั่นคงมาตลอด ครั้งนี้เกรงว่าตระกูลถังคงจะย่อยยับเพราะเธอเสียแล้ว

เรื่องครั้งนี้ สิ่งสำคัญที่สุดไม่ใช่ความอับอายขายหน้า แต่สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ เธอทำลายอนาคตของตัวเองไปเสียแล้ว

หลินมั่วพูดไว้แล้วว่า เธอสามารถมีชีวิตอยู่ได้ แต่ไม่อนุญาตให้เธอยืมชื่อของตระกูลถังมาทำเรื่องต่างๆ อีกต่อไป

ศักยภาพของตระกูลถังจะแข็งแกร่งแค่ไหน ฐานะสูงเพียงใด ก็ไม่เกี่ยวกับอะไรกับเธอ

อีกอย่าง เรื่องครั้งนี้ ต้องแพร่ออกไปทั่วมณฑลก่วงแล้วแน่ๆ คนมณฑลก่วงพวกนั้นต้องรู้เรื่องที่เธอเคยทำไว้แน่ๆ

ต่อจากนี้ ลูกผู้ลากมากดีแห่งมณฑลก่วงพวกนั้น คงจะไม่เคารพเธออีกต่อไป ไม่แน่ว่าอาจจะหาโอกาสเหยียดหยามเธออีกด้วย

อย่างไรเสีย ตระกูลถังก็ไม่มีทางหนุนหลังเธอแล้ว เธอไม่มีความน่าเชื่อถือในมณฑลก่วงแล้ว!

เธอกำลังจะกลายเป็นตัวตลกของมณฑลก่วง เธอจะโดนทุกคนในมณฑลก่วงหัวเราะเยาะ โดนคนที่เธอเคยดูถูกพวกนั้นหัวเราะเยาะ!

พอคิดถึงเรื่องพวกนี้ ในใจของถังอวี่ชิงก็รู้สึกว่าตัวเองตายไปซะยังดีกว่า

แต่ทว่า คนอวดดีแบบเธอ จะยอมตายได้อย่างไร

ครึ่งหลังของชีวิต ถึงแม้ว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ ก็คงจะผ่านไปอย่างน่าเวทนา