หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1824

เซี่ยเชียนหาวรำคาญใจ แต่สุดท้ายก็กลั้นไว้อยู่

“คุณหนูหนาน แต่ตอนนี้ก็ขนาดนี้แล้ว คุณยังต้องการอะไร”

เซี่ยเชียนหาวพูดอย่างจำใจ

หนานปิงเอ๋อร์ “นายถามฉัน? ”

“เหอะ พวกนายทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้ ตัวเองยังไม่สำนึกผิด แต่กลับมาถามฉันว่าให้ทำยังไง”

“คนตระกูลเซี่ยของพวกนาย ไม่โอหังไปหน่อยไหม”

หลินมั่วนั่งฟังอยู่ด้านข้างก็ตะลึง เขาคิดไม่ถึงว่า ตอนหนานปิงเอ๋อร์โมโหขึ้นมาจะเก่งกาจขนาดนี้

เพียงไม่กี่คำ ทำเอาเซี่ยเชียนหาวรับมือไม่อยู่

เซี่ยเชียนหาวโกรธจนตัวสั่น พูดยังไงเขาก็เป็นคนอายุสี่สิบกว่าปีแล้ว กลับถูกผู้หญิงอายุยี่สิบกว่าปีชี้นิ้วสั่งสอน แบบนี้จะให้เขาเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

ที่สำคัญที่สุดคือ ในนี้ยังมีคนยืนมองอีกมากมาย

คนเมืองก่วงหยาง เดิมทีประจบสอพลอตระกูลเซี่ยมาก และทำให้เขาโดดเด่นขึ้นมา

แต่ตอนนี้ คนเหล่านี้ยืนมองเขาถูกหนานปิงเอ๋อร์ตำหนิ นี่คือสิ่งที่น่าอับอายที่สุด

เมื่อสักครู่ภาคภูมิใจแค่ไหน ตอนนี้ก็อับอายมากขนาดนั้น !

ผู้คนโดยรอบมองหนานปิงเอ๋อร์ตำหนิเซี่ยเชียนหาว พวกเขาล้วนงุนงง

คนเหล่านี้ไม่รู้ว่าหนานปิงเอ๋อร์มีภูมิหลังเป็นยังไง

เมื่อก่อนพวกเขารู้ว่าหนานป้าเทียนไปตายที่เมืองจิงแล้ว หนานปิงเอ๋อร์ก็ไม่มีที่พึ่งพาอาศัยแล้ว

ถึงขั้น ลูกเศรษฐีจำนวนหนึ่งก็กำลังวางแผน รอให้หลินมั่วตาย พวกเขาจะคิดหาวิธีครอบครองหนานปิงเอ๋อร์ เอาทรัพย์สินที่หนานป้าเทียนทิ้งไว้มาเป็นของตัวเอง

ดังนั้น เมื่อสักครู่ตอนที่หนานปิงเอ๋อร์ ลูกเศรษฐีเหล่านี้จึงกล้าไปขวางเธอ

แต่ทว่า ไม่มีใครคาดคิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้

ต่อหน้าหนานปิงเอ๋อร์ เซี่ยเชียนหาวกลับสงบเสงี่ยม นี่มันคือเรื่องอะไร

เหล่าลูกเศรษฐีที่ขวางหนานปิงเอ๋อร์เมื่อสักครู่ ตอนนี้หวาดหวั่นแล้ว