หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1825

ความอึกทึกครึกโครมของคนตรงนั้น ทำให้คนตระกูลเซี่ยเผยสีหน้าภาคภูมิใจ

พวกเขาชอบความรู้สึกการถูกเอาใจเหมือนเซี่ยเชียนหาว

ในสายตาพวกเขา คนเมืองก่วงหยางก็เหมือนมด และพวกเขาคือเทวดาที่สูงส่ง !

เห็นผู้นำตระกูลลงมา เซี่ยเชียนหาวก็ถอนหายใจ

ต่อหน้าหนานปิงเอ๋อร์ที่มีท่าทางดุดัน เขาไม่รู้ว่าต้องจัดการยังไง

ผู้นำตระกูลมาด้วยตัวเอง เรื่องนี้ เขาก็ไม่ต้องเป็นกังวลแล้ว

เผชิญหน้ากับผู้นำตระกูลเซี่ย หนานปิงเอ๋อร์ก็ไม่หวั่นกลัว กลับยังพูดเสียงแข็ง “ผู้นำตระกูลเซี่ย เตรียมจะเอาเงินมาดูถูกฉันเหรอ”

“หรือไม่ ฉันให้คุณหนึ่งพันล้าน เอาป้ายไปตั้งไว้กลางบ้านคุณ คุณคิดว่าเหมาะสมไหม”

คนตระกูลเซี่ยได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกโมโห

หนึ่งคนในนั้นพูดด้วยความโมโห “คุณพูดอะไร”

“ห้องโถงของบ้านตระกูลเซี่ยของเรา ใช่สถานที่ที่คุณสามารถลบหลู่ได้ไหม”

หนานปิงเอ๋อร์หัวเราะออกมา “อ่อ ตระกูลเซี่ยไม่ใช่ตระกูลที่ฉันดูถูกได้ง่ายๆ พวกคุณก็สามารถมาดูถูกหนานปิงเอ๋อร์? ”

คนของตระกูลเซี่ยยังอยากพูดอะไรบางอย่าง เซี่ยเชียนซานกลับหันหลัง ตบหน้าเขาอย่างจัง

คนนี้ถูกตบจนมึนงง และมองผู้นำตระกูลด้วยความข้องใจ ไม่เข้าใจว่าเขาหมายความว่ายังไง

เซี่ยเชียนซานพูดเสียงแข็ง “พูดแบบนี้กับคุณหนูหนานได้ยังไง”

“ยังไม่รีบขอโทษคุณหนูหนานอีก ! ”

ชายคนนี้รู้สึกไม่ยินยอม แต่มองแววตาของเซี่ยเชียนซาน จึงทำได้เพียงก้มหน้า “คุณหนูหนาน ขอโทษ ! ”

เซี่ยเชียนซานมองไปยังหนานปิงเอ๋อร์ และยิ้มอ่อนๆ “คุณหนูหนาน เด็กรุ่นหลังไม่รู้จักกฎเกณฑ์ หากมีจุดใดที่ล่วงเกิน ผมต้องขอโทษด้วย”

“นอกจากนี้ ผมไม่ได้มีเจตนาจะดูถูกคุณ”

“เงินหนึ่งพันล้านนี้ ถือเป็นสินน้ำใจ และแสดงถึงความจริงใจของผม”

“หากคุณหนูหนานไม่พอใจ ผมกลับไปหาที่ดินมาสร้างตึกเหมือนโรงแรมสือไต้ให้คุณหนูหนาน แบบนี้ได้ไหม”