หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1860

เซี่ยเชียนซานสีหน้าดูแย่มาก และตรงตามที่เฉินอู่หยวนพูดไว้

พวกเฉินอู่หยวนเทียบกันไม่ได้กับคนเหล่านี้ของตระกูลเซี่ย

ใช้ชีวิตของเฉินอู่หยวนมาแลกกับชีวิตของคนเหล่านี้ของตระกูลเซี่ย ไม่คุ้มค่านะ !

เซี่ยเชียนซานจ้องหลินมั่วอยู่นาน สุดท้ายถึงคลายมือกำปั้น

ผ่านเรื่องราวมามากมาย เซี่ยเชียนซานดูออกแล้วว่าคนของหลินมั่วไม่กลัวตายเอาสะเลย !

ชีวิตของคนตระกูลเซี่ยเหล่านี้ล้วนอยู่ในกำมือของหลินมั่ว เขาก็ไม่กล้าตื่นตูม

หากหลินมั่วยังยืนหยัด เช่นนั้นคนของตระกูลเซี่ยต้องแย่อย่างแน่นอน

เซี่ยเชียนซานสูดหายใจลึก และพูดเสียงทุ้ม “หลินมั่ว เช่นนั้นแกจะเอายังไง”

หลินมั่วฉีกยิ้ม “ดูท่า ผู้นำตระกูลเซี่ยยอมเจรจากับผมแล้ว? ”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นเราเข้ามานั่งคุยด้านในกันดีกว่า”

เซี่ยเชียนซานพูดเสียงแข็ง “ฉันกับแกไม่มีอะไรต้องคุย ! ”

“แกบอกมา ว่าจะถอนพิษพวกเขายังไง ! ”

หลินมั่วพูดอย่างเรียบนิ่ง “วันนี้เกรงว่าจะถอนพิษให้พวกเขาไม่ได้”

เซี่ยเชียนซานหน้าตึง “นายแซ่หลิน แกเกินไปแล้วนะ ! ”

“ฉันบอกแกให้ หากคนตระกูลเซี่ยของฉันเป็นอะไรไป พวกแกต้องตายอย่างไร้ซาก ! ”

หลินมั่ว “ผู้นำตระกูลเซี่ย หากคุณยังจะคุยกับผมด้วยทัศนคติแบบนี้ เกรงว่าเราไม่สามารถคุยกันได้แล้ว”

“ได้ คุณสามารถฆ่าพวกเรา จากนั้น คนเหล่านี้ของตระกูลเซี่ยก็ตายอยู่ที่นี่”

“ผมได้หมด ! ”

เฉินอู่หยวนหัวเราะก๊าก “ผมก็ได้หมด ! ”

“ชีวิตชราของผม สามารถฉุดดึงตระกูลเซี่ยไม่ให้เข้าเป็นหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่แห่งหวาซย่า นั่นคุ้มค่าแล้ว ! ”

คนอื่นๆ ก็หัวเราะขึ้นมา ทุกคนต่างพากันหันมองเซี่ยเชียนซาน ล้วนไม่สนใจการข่มขู่ของเขา