หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1861

เซี่ยเชียนซานฉลาดปราดเปรื่องสามารถรับรู้ถึงความคิดของหลินมั่วได้ทันที

จากนั้นจึงพูดอย่างเย็นชา “นายแซ่หลิน การตายของน้องชายฉันยังไม่ได้รับการตรวจสอบ”

“ฉันไม่มีทางประกาศเรื่องนี้แน่นอน!”

หลินมั่วยิ้มเยาะเย้ย “งั้นก็แล้วแต่คุณเลย”

“ถ้าคุณไม่ยอมประกาศ งั้นเราก็มาชี้เป็นชี้ตายกันเลย!”

“อ้อ! จริงสิ เซี่ยเชียนซาน ผมขอแนะนำอะไรคุณสักหน่อย”

“ถ้าคนของตระกูลเซี่ยทั้งหมดตายอยู่ตรงนี้ คุณจะพาผมออกไปจากหกมณฑลทางใต้คงเป็นเรื่องยาก”

“ท่านผู้นำตระกูลเซี่ย คุณตั้งใจจะเอาชีวิตคนในตระกูลจำนวนมากแบบนั้นมาเสี่ยงกับอนาคตที่ไม่แน่นอนงั้นเหรอ”

เซี่ยเชียนซานขมวดคิ้วแน่น ดวงตาของเขาฉายแววความเยือกเย็นพร้อมกับความรู้สึกเกลียดชังที่เกิดขึ้นในใจ

แต่สุดท้ายเขาก็พยายามระงับความโกรธในใจ

“ฉันต้องกลับไปหารือเรื่องนี้ก่อน!”

เซี่ยเชียนซานกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้ม

หลินมั่วยิ้มออกมาเล็กน้อย “ไม่มีปัญหาครับ”

“คุณจะกลับไปหารือกันให้ดีก็ได้”

เซี่ยเชียนซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ฉันจะเอาคนพวกนี้กลับไปด้วย”

“ฝันกลางวันอยู่หรือไง” เฉินอู่หยวนตะโกนขึ้น

“ตอนนี้คนพวกนี้น่ะเขาเรียกว่าตัวประกันแล้ว เข้าใจหรือเปล่า”

เซี่ยเชียนซานไม่สนใจคำพูดของเฉินอู่หยวน เขาจ้องไปที่หลินมั่วเท่านั้น

หลินมั่วยิ้มมุมปากและพูดว่า “ผู้นำตระกูลเซี่ย คุณอยากจะหาคนมาแก้พิษให้พวกเขาใช่ไหม”

“ไม่มีปัญหา คุณอยากทำอะไรก็ได้”

“พาคนพวกนี้กลับไปสิครับ”

“แต่ผมขอเตือนอะไรคุณหน่อย คุณมีเวลาแค่สามวันเท่านั้น”

เฉินอู่หยวนเรียกเขาด้วยความกังวล “หมอเทวดาหลิน!”

หลินมั่วโบกมือ “ผู้อาวุโสเฉิน ไม่ต้องกังวล”

“ผมมั่นใจมาก!”