หลินมั่วสับสนว้าวุ่นใจ เรื่องนี้เกิดขึ้นกะทันหัน ทำให้แผนการทั้งหมดก่อนหน้าของเขาต้องพังลง
เมื่อเห็นสีหน้าของหลินมั่ว อู๋เซวี๋ยนจึงพูดขึ้นในทันใด “ผู้เฒ่าหลี่สั่งให้ผมมาบอกคุณหนึ่งประโยค!”
หลินมั่ว “ประโยคอะไร”
อู๋เซวี๋ยนพูดเบาๆ “สิ่งที่พวกนั้นทำ ล้วนทำเพื่อผลประโยชน์”
“อย่าไปร้อนรนกับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า อย่าให้คนนอกรู้อาการบาดเจ็บของคุณ นิ่งเพื่อรับมือการเปลี่ยนแปลง”
หลินมั่วตกตะลึง พลางครุ่นคิดในใจ หลี่เถียจุ่ยพูดเช่นนี้ หมายความว่าอย่างไรกันแน่
เขาบอกแล้ว สิ่งที่คนพวกนั้นทำ ล้วนทำเพื่อผลประโยชน์
แต่ คนพวกนั้นหมายถึงใคร
หลินมั่วนึกถึงเซวียอู่เยี่ยเป็นคนแรก
และโดยไม่ต้องสงสัย สิ่งที่เซวียอู่เยี่ยทำ ต้องวิ่งเข้าหาผลประโยชน์แน่นอน
เขาส่งคนชุดดำจับตามองหลินมั่ว อย่างแรกคือไม่อยากให้หลินมั่วถูกคนของตระกูลเซี่ยวจับตัวไปเพื่อรั้งให้หลินมั่วอยู่มณฑลทางใต้ ผลประโยชน์ของยาฟื้นฟู ก็จะอยู่ที่มณฑลทางใต้
และตอนนี้ คนชุดดำถึงแม้จะรู้ความลับของหลินมั่วแล้ว เขาก็จะไม่แพร่งพรายความลับนี้
ไม่ว่าอย่างไร เรื่องของตระกูลหลินในตอนแรก เซวียอู่เยี่ยอาจจะไม่ได้อยู่ในนั้น
ซึ่งหมายความว่า เซวียอู่เยี่ยอาจจะไม่รู้เรื่องป้ายหยกที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ
และสำหรับเขาแล้ว หลินมั่วต่อให้เป็นผู้สืบทอดของหลินเซี่ยว แต่มูลค่ายังห่างจากยาฟื้นฟูมากโข
ดังนั้น เซวียอู่เยี่ยถึงแม้จะรู้ความลับนี้ แต่ก็คงไม่เปิดเผยความลับนี้ออกไป
เพราะถ้าหากเปิดเผย คนในตอนนั้น จะไม่ปล่อยหลินมั่วแน่นอน
ถึงเวลานั้น เซวียอู่เยี่ยอยากจะรั้งหลินมั่ว อยากระรั้งผลประโยชน์ของยาฟื้นฟู ก็เป็นไปไม่ได้
เมื่อนึกถึงตรงนี้ หลินมั่วจึงฉุกคิดได้
เมื่อครู่เขารู้สึกกังวลเรื่องนี้เป็นอย่างยิ่ง ตอนนี้ ในที่สุดเขาเข้าใจแล้ว วามกังวลของตัวเองล้วนเป็นส่วนเกิน
หลี่เถียจุ่ยพูดถูก เขาไม่ต้องกังวลฝ่ายของเซวียอู่เยี่ยเลยด้วยซ้ำ
เซวียอู่เยี่ยไม่อยากเปิดเผยความลับนี้มากกว่าเขาเสียอีก!
และต้องพูดว่า ผู้เฒ่าหลี่เถียจุ่ย เป็นจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างแท้จริง
ผู้เฒ่าคนนี้ ปกติเก็บอาการเก่งไม่รู้ว่าเขาทำอะไร แต่ในความเป็นจริง สำหรับสถานการณ์ภายนอกเขารู้ดีอยู่แก่ใจ
ต่อจากนี้ไป หลินมั่วจึงนึกอีกประโยคหนึ่งของหลี่เถียจุ่ย
เขาบอกหลินมั่ว อย่าให้คนนอกรู้อาการบาดเจ็บของเขา มันหมายความว่าอย่างไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...