หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1962

เซวียอู่เยี่ยยิ้มอ่อน “ฉันจะปกป้องฆาตกรที่ลงมือฆ่าคนได้ยังไงกันเล่า”

เซี่ยซิงกั๋ว “ถ้างั้นคุณหมายความว่ายังไง”

เซวียอู่เยี่ยเหลือบไปมองเซี่ยเชียนซาน แล้วพูดเบาๆ ว่า “ฉันพูดว่า ฆาตกร สมควรต้องชดใช้ด้วยชีวิต!”

“ถ้าหากไม่ใช่ฆาตกร แล้วพวกคุณกลับมุ่งเป้าไปที่เขาทุกที่ ถ้างั้นฉันก็คงรู้สึกว่า พวกคุณควรที่จะขอโทษเขาถึงจะถูก”

สีหน้าของเซี่ยซิงกั๋วดูเย็นชาเล็กน้อย และพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “ความหมายของอู่เยี่ย หลินมั่วไม่ใช่ฆาตกรงั้นซิ”

“เหอะ อู่เยี่ยมีหลักฐานไหม”

เซวียอู่เยี่ยยิ้มจางๆ “ผู้อาวุโสเซี่ย ถ้าหากไม่มีหลักฐาน งั้นฉันจะมาที่นี่ทำไมเล่า”

สีหน้าของเซี่ยซิงกั๋วเปลี่ยนเป็นไม่น่าดูในทันที

เมื่อครู่เขาแกล้งทำเป็นดึงดัน ก็เพื่อทดสอบเซวียอู่เยี่ย

ถ้าหากเซวียอู่เยี่ยไม่มีหลักฐาน งั้นเขาก็สามารถหาข้ออ้างจัดการกับหลินมั่วได้

เซวียอู่เยี่ยฝืนช่วยเหลือหลินมั่ว งั้นตระกูลเซี่ยของพวกเขาก็ยืนอยู่บนศีลธรรม แล้วก็สามารถรวมตัวกับตระกูลอื่นมาต่อต้านเซวียอู่เยี่ยได้

แต่ว่า ดูท่าทางของเซวียอู่เยี่ยแล้ว เซี่ยซิงกั๋วก็รู้ว่า วิธีนี้ของตัวเองไม่น่าจะได้ผล

ฝั่งของเซวียอู่เยี่ย คงมีหลักฐานแน่นอน

ถ้าหากมีหลักฐาน งั้นตระกูลเซี่ย ก็ไม่มีปัญญาทำอะไรแล้วงั้นซิ!

เซี่ยเชียนซานพูดอย่างไม่เต็มใจว่า “อู่เยี่ย หลักฐานของคุณ ของจริงหรือเปล่า”

เซวียอู่เยี่ยเหลืแบมองเขาแล้วยิ้มบางๆ “ไม่เพียงแต่เป็นจริงเท่านั้น หนำซ้ำ ยังมีเซอร์ไพรส์อย่างอื่นอีก!”

เซี่ยเชียนซานขมวดคิ้ว “อะไรคือเซอร์ไพรส์”

“น้ากับลุงของผมก็ตายหมดแล้ว คุณยังบอกมีเรื่องเซอร์ไพรส์ผม”

“อู่เยี่ย แม้ว่าตระกูลเซี่ยของพวกเราเทียบไม่ได้กับราชันย์แดนใต้ของคุณ แต่ก็ไม่ได้อนุญาติให้คุณดูถูกพวกเราเช่นนี้!”

ตระกูลเซี่ยทุกคนมองไปที่เซวียอู่เยี่ยด้วยความโกรธขึ้ง ท่าทางราวกับไม่กลัวตาย

เซวียอู่เยี่ยหัวเราะ “วางใจได้ หลังจากที่คุณอ่านจบ จะต้องรู้สึกเซอร์ไพรส์แน่นอน!”

“เด็กๆ เอาหลักฐานขึ้นมา!”