หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1983

เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องอะไรขึ้น การประลองนี้จึงจัดขึ้นในป่าที่ไร้ผู้คน

และเพื่อให้เป็นการยุติธรรมต่อทั้งสองฝ่าย หลินมั่วและกวาเถียนเจี๋ยซื่อจะต้องผสมยาพิษในสนามแข่งเท่านั้น

หลังจากผสมเสร็จแล้วทั้งสองฝ่ายก็เตรียมตัว

ตัวทดลองยาพิษคือหนูขาวที่ถูกเตรียมไว้ในกรง

ผู้ตัดสินคือจิวซานเหิงซิ่น หลินมั่วก็ย่อมต้องออมมือ

แม้จะบอกว่าเป็นการประลอง หากเขาแพ้ก็ไม่ต้องเสียอะไร

หากชนะก็จะได้ยาบำรุงปราณมาครอบครอง

แต่เพื่อป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายเล่นตุกติก หลินมั่วจึงให้อู๋เสวียนบันทึกทุกอย่างเอาไว้

ประลองทักษะการแพทย์

เมื่อได้ยินเสียงของจิวซานเหิงซิ่น หลินมั่วและกวาเถียนเจี๋ยซื่อก็ลงมือพร้อมกันในทันที

มองดูสมุนไพรจำนวนไม่น้อยที่วางกองอยู่ตรงหน้า

กวาเถียนเจี๋ยซื่อเลือกสมุนไพรที่ต้องการอย่างชำนาญ

มีสมุนไพรหลายชนิดทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก เช่น หญ้าตัดใจ ลั่วเหลียน ตังกุย ถูกใส่ลงในโถยา

ในขณะที่ปรุงยา เขาไม่ลืมที่จะสังเกตความคืบหน้าของฝ่ายหลินมั่ว

ส่วนหลินมั่วกำลังเลือกสมุนไพรอย่างช้าๆ

กวาเถียนเจี๋ยซื่อลอบยกยิ้มเหยียดหยาม

แม้แต่ปรมาจารย์ด้านยาพิษระดับสามของวากุโกก็ยังเร็วกว่าเขา

“คนหวาซย่าเก่งแต่ปากจริงๆ ด้วย”

“ปากดี แต่ฝีมือกลับไม่เห็นจะดีเหมือนปาก”

เขาพึมพำก่อนจะเร่งความเร็ว

เมื่อเห็นท่าทางเช่นนั้น จิวซานเหิงซิ่นก็พยักหน้า

สมุนไพรที่เขาผสมเข้าด้วยกันนั้นดีมาก

นอกจากนี้ภายใต้การผสมกันของสมุนไพร พิษของหญ้าตัดใจก็จะออกฤทธิ์ได้ดี

เยี่ยมมาก ดูท่าช่วงที่ผ่านมาฝีมือของลูกศิษย์เขาจะพัฒนาขึ้นมาก

ในฐานะที่เป็นอัจฉริยะที่อายุน้อยที่สุดในประเทศวากุโกย่อมไม่อาจทำให้ชื่อเสียงเสื่อมเสียได้

สิบนาทีผ่านไป กวาเถียนเจี๋ยซื่อก็เตรียมยาเสร็จ

ในมือของเขามีของเหลวสีม่วงขวดเล็ก