หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2003

วินาทีแรกที่ขบวนรถถูกขวาง เซวียอู่เยี่ยก็ได้รับข่าวแล้ว

จ้องกาน้ำชาตรงหน้า สีหน้าเคร่งครึมน่ากลัว

“เหอะ ดีมาก ดีมาก รู้ทั้งรู้ว่าเป็นขบวนรถของเซวียอู่เยี่ย ยังกล้ามาขวาง

สั่งการไป ให้กองกำลังสนับสนุนรีบเข้าไปล้อมสังหาร”

“รับทราบ ! ”

วินาทีแรกที่เซวียหลังออกคำสั่ง

คนอีกกลุ่มที่เดิมทีแล้วอยู่ตามหลังขบวนรถ ก็เร่งความเร็วขึ้นมาทันที

นี่เป็นหมากลับที่อู่เยี่ยเตรียมไว้ยามจำเป็น เพื่อป้องกันเหตุการณ์ณ์ดั่งวันนี้

อีกฝั่ง

เวลาที่กองกำลังสนับสนุนมาถึงยังสนามประลอง คนของทั้งสองฝ่ายก็บาดเจ็บกันไปเกินครึ่งแล้ว

เพราะมีส่วนได้เปรียบจากการข่มของจำนวนคนที่มาก

หลังจากการต่อสู้เป็นเวลานาน ภายใต้การนำของชายเสื้อคลุมกันลม ฝ่ายที่ลุมสังหารได้มาถึงขอบขบวนรถ

ในขณะที่เขาใช้ชีวิตเข้าแลก ตรวจค้นรถทุกคัน

พบว่าไม่เห็นเงาของหลินมั่ว

มองไปยังรถคันตรงกลาง เป็นรถเอสยูวีคันเดียวที่ยังไม่ได้ค้น

ชายเสื้อคลุมกันลมสัมผัสถึงความไม่ปลอดภัย

เวลานี้เอง กองกำลังสนับสนุนที่อู่เยี่ยสั่งมา ก็บุกเข้าสังหารสนามประลองแล้ว

ไม่นาน สถานการณ์เปลี่ยน

เห็นลูกน้องที่น้อยลงเรื่อยๆ ชายเสื้อคลุมกันลมกัดฟัน

“ทุกคน บุกรถคันนั้น”

เพียงคำสั่งเดียว คนนับร้อยขานตอบ

ถึงแม้ว่าจะหักคอคู่ต่อสู้ได้หลายสิบคนแล้ว แต่เซวียหลังเองก็เสียพลังไปมาก

ตอนนี้อีกฝ่ายไม่เริ่มการจู่โจมแบบการฆ่าตัวตาย เขาเองก็อาจจะรับมือไม่ไหว

ไม่ลังเลแม้แต่น้อย หลังจากที่ชูหมัดต่อยคู่ต่อสู้ด้านข้างจนคอแตก

เขาหันกลับไปพาตัวหวังเพ๋ยเต๋อลงมาจากรถ

เนื่องจากทั้งสองไม่ใช่เป้าหมายหลัก เซวียหลังจึงสามารถพาตัวหวังเพ๋ยเต๋อออกมาได้อย่างง่ายดาย

เวลานี้เอง ไม่มีการขัดขวางของเทพนักฆ่าอย่างเซวียหลัง

เพียงพริบตาคนอื่นก็บุกเข้าไปในรถ

แต่วินาทีที่เปิดประตูรถ ชายเสื้อคลุมกันลมตะลึงตาค้าง

ด้านในไม่มีเงาของหลินมั่ว

“บัดซบ ตกหลุมพรางแล้ว ! ”

เมื่อได้สติ เขาอยากรายงานเหตุการณ์นี้

แต่ทว่าลูกน้องของอู่เยี่ย เหล่าหัวหน้ามีหรือจะให้โอกาสเขา

“บอกผู้มีอิทธิพลเบื้องหลังของแกมา ฉันสามารถไว้ชีวิตแก”

ตามข่าวที่ทางฝั่งชุดดำส่งมา ในเหล่าผู้มีอิทธิพลของหวาซย่าไม่มีคนนี้

เช่นนั้นก็เท่ากับว่า คนเหล่านี้ที่สกัดกั้นพวกเขา คือกองกำลังที่ฝ่ายศัตรูแอบฝึกอบรมอย่างลับๆ

ในเมื่อสืบหาข้อมูลไม่ได้ พี่เซอจึงทำได้เพียงถามต่อหน้า

พร้อมกับใบหน้าเจื่อน ฟันขาวที่เปื้อนด้วยคราบเลือด

“หมากรุกพลาดตาเดียว นั่นเพราะทักษะฉันสู้ไม่ได้

แต่แกอย่าใสซื่อเกินไป แกคิดว่าฉันจะพูดไหม”

พูดจบ ชายเสื้อคลุมกันลมหยิบโทรศัพท์ออกมาจากอก จะรายงานข่าวให้กับผู้ที่อยู่เบื้องหลัง

ด้วยความใจร้อน พี่เซอก้าวเข้าไป

ไม่รอให้ชายเสื้อคลุมกันลมหยิบโทรศัพท์ออกมา เขาก็แทงทะลุเข้าที่ทรวงอกของเขา

ตามการหมุนของวงดาบ หัวใจก้อนนั้นถูกขยี้จนเละ

ไร้ซึ่งการดิ้นรน ชายเสื้อคลุมกันลมเสียชีวิต และล้มลงบนพื้นอย่างจัง

ถึงแม้ว่าจะตายไปแล้ว แต่ใบหน้ายังคงเผยรอยยิ้มพึงพอใจ

ในเวลานี้ พี่เซอถึงรู้สึกผิดปกติ

หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หน้าจอไม่มีประวัติการโทรใดๆ

“สะเพร่าแล้ว ! ”