หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2031

จนผ่านหลังเที่ยงคืนไป หลินมั่วถึงค่อยๆ ตื่นขึ้น

หลังจากยืดกล้ามเนื้อเล็กน้อย เขาก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที

“โอ๊ย เหม็น!”

คราบที่ติดตามร่างกายทำให้เขารู้สึกไม่อยากอาหารขึ้นมา

หลังจากเข้าไปในห้องอาบน้ำแล้วเขาก็อาบน้ำไปสามสี่รอบ

กลิ่นบนร่างกายถึงจะหายไป

ส่วนเม็ดยาอายุวัฒนะที่เหลืออยู่นั้น มีฤทธิ์เหลืออยู่น้อยนิดมาก

หลังจากกินเข้าไปทีละเม็ดจนหมด

เขาก็รู้สึกว่าจุดรวมพลังที่เดิมทีนั้นมีปราณกระบี่เบาบางมาก เริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ

ร่างกายของเขาสั่นไหวเล็กน้อย จากนั้นลมปราณก็แผ่กระจายออกมา

ส่วนกระบี่ไท่อาที่อยู่ในมือนั้นก็สั่นไหวขึ้นมาเช่นกัน

ราวกับเป็นการโห่ร้องไห้หลินมั่ว อีกทั้งยินดีละปลื้มใจกับหลินมั่วที่ไม่ได้อ่อนแออีกต่อไป

แน่นอนว่าสัญญาณของการเคลื่อนไหวนี้ไปถึงอู๋เสวียนแล้ว

เขาที่เดิมทีพิงอยู่ที่หัวเตียงก็ลุกขึ้นด้วยความตกใจทันที

จากนั้นเขาก็ไปยังห้องรับแขก

“นายหายดีแล้วงั้นหรือ”

เรื่องที่อู๋เสวียนตกใจคือการรู้สึกถึงลมปราณของหลินมั่วที่อยู่รอบๆ

“อืม พลังกลับมาทั้งหมดแล้ว อีกทั้งยังพัฒนาขึ้นอีกไม่น้อยเลย!”

ไม่เสียแรงที่เป็นยาครอบจักรวาลขั้นสุดยอดของศิษย์หลักปรมาจารย์แห่งเงา

เวลาสั้นๆ ไม่ถึงหนึ่งคืน ไม่เพียงแค่ทำให้พลังของเขากลับไปถึงจุดสูงสุด

เขายังแข็งแรงกว่าแต่ก่อนอีกด้วย

ที่สำคัญที่สุดคือ หลังจากชะล้างเม็ดยาอายุวัฒนะไปหลายครั้งแล้ว

ทักษะศิลปะการต่อสู้ของเขาก็แข็งแกร่งมาก จนแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าไปถึงขั้นใดแล้ว

เมื่อเห็นสายตาตกตะลึงของอู๋เสวียน หลินมั่วก็รู้สึกสนใจขึ้นมา

“เจ้าห้า ออกไปซ้อมกันไหม”

อู๋เสวียนไม่ปฏิเสธข้อเสนอนี้อยู่แล้ว

หลังจากเปิดประตูด้านหลังลานบ้านออก เขาก็กระโดดข้ามกำแพงที่สูงเกือบสามเมตรไป

เงาของเขาหายไปในค่ำคืนอันมืดมิด

หลินมั่วตามติดฝีเท้าของอู๋เสวียนไม่หาง

เมื่อก้าวขึ้นไปบนกิ่งไม้และกระโจนต่อไปอีกสองสามรั้ง ทั้งสองคนก็มาถึงยังหุยชุนถังที่อยู่หลังเขา

“ใช้หมัดยืดเส้นยืดสายกันก่อนเถอะ...

...ถ้าสู้นายไม่ได้ฉันค่อยใช้กระบี่”

ตอนนี้มีการตอบรับจากกระบี่ไท่อา

หลินมั่วไม่รู้เลยว่ากระบี่ในจินตนาการนั้นจะมีอานุภาพมากขนาดไหน

เขาจึงอยากจะทดสอบดูก่อนว่าแขนขาของตัวเองนั้นมีพลังอยู่มากน้อยเพียงใด

เมื่ออู๋เสวียนเริ่มตั้งท่า หลินมั่วก็เป็นฝ่ายเริ่มโจมตีทันที

ร่างกายของเขาสั่นไหวและชกไปด้านหน้า

อู๋เสวียนก็ยกแขนออกหมัดเช่นกัน