หลังจากโน้มน้าวมาสักพัก ไป๋รั่วหรงก็ดูไม่มีความสุข
แต่เพราะหลินมั่วอยู่ที่นี่ เขาถึงได้ไม่กล้าที่จะระเบิดอารมณ์
ภาพลักษณ์ของผู้หญิงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
เขามองไปที่ไป๋เฉียนเอ๋อร์อย่างรู้สึกขอบคุณ
แล้วเหล่ยส่าวถิงก็เข้าใจแล้วว่าหากตอนนี้เขามุ่งเป้าไปที่หลินมั่วอย่างเปิดเผย
มันมีแต่จะทำให้ไป๋รั่วหรงโกรธมากขึ้นเท่านั้น
ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เขาก็ทำได้แค่ค่อยๆวางแผน
“คุณหลิน ขออภัยด้วย
ผมกังวลเกินไป กังวลมากเกินไป"
หลังจากขอโทษหลินมั่วอย่างปลอมๆแล้ว เหล่ยส่าวถิงก็รวดออกปากเชิญ
“หรงหรง คุณบอกว่าอยากเชิญหมอเทวดาหลินมาทานอาหารเย็นด้วยนี่
ตอนนี้ถ้าเราไปที่อื่นก็คงจะค่ำเกินไป
ไม่สู้ทานกันที่นี่เลย
คุณหลิน คุณว่าไง"
พอตอนที่เขาถามหลินโม่ น้ำเสียงของเขาก็ดูไร้เยื้อใย
แล้วก็หยักไหล่ทีหนึ่ง สำหรับคุณชายเหล่ยแล้วนี่คือการแอบข่มขู่
แต่หลินมั่วก็ไม่ได้แยแส
ในเมืองหลวง ไม่ว่าใครมันจะแข็งแกร่งและบ้าอำนาจแค่ไหน พวกเขาก็ไม่กล้าระดมพวกมา
แล้วนับประสาอะไรกับในช่วงเตรียมการแข่งขันหมอเทวดา เพราะฉะนั้นมันก็เป็นเรื่องปกติที่ทางรัฐจะไม่ปล่อยให้มีเรื่องร้ายๆมากระทบต่อสังคมอันสงบเป็นอันขาด
ไม่ว่าจะมีตระกูลจะมีอำนาจแค่ไหนก็ไร้ค่าต่อหน้าประเทศอยู่ดี
“ได้หมด ผมแค่อยากรู้ว่า”
ดูเหมือนว่าคนที่รู้ว่าคุณหนูไป๋เป็นคนชวนผมมาทานข้าวจะมีเพียงผมกับคุณหนูไป๋สองคนเท่านั้นนะ"
หลินมั่วเดินนำหน้าไปด้วยสีหน้ากวนๆ
“คุณชายเหล่ย คุณตามติดคุณหนูไป๋ไปทุกวัน
หรือว่ามีใครบอกเรื่องนี้กับคุณงั้นเหรอ"
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา เหล่ยส่าวถิงก็พูดไม่ออกทันที
และไป่รั่วหรงที่กำลังสับสนกับคำสารภาพรักที่มาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวอยู่
เมื่อหลินโม่พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เธอก็เข้าใจได้ทันที
ใช่แล้ว เหล่ยส่าวถิงรู้เรื่องที่อาการเธอดีขึ้นกับเรื่องที่เธอเชิญหลินมั่วมาได้อย่างไร
จะต้องมีคนเอาเรื่องนี้ไปบอกเขาแน่
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ไป๋รั่วหรงก็หันไปมองที่ไป๋เฉียนเอ๋อร์
แล้วไป๋เฉียนเอ๋อร์ที่อยู่ข้างหลังก็ก้มศีรษะลงทันทีด้วยความลำบากใจ
และในเวลาเดียวกันก็โยนขี้ให้หลินมั่วคิดในใจว่าเข้าเป็นคนจิตใจชั่วร้ายทำให้พวกเธอแตกคอกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...