หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2129

เวลาผ่านไปเหมือนติดปีกระหว่างฝึกฝน

เสียงเคาะประตูตามมาด้วยเสียงร้อนใจของไท่จื่อแห่งเมืองไห่จากด้านนอก

“หลินมั่ว รีบหน่อย พวกเราพร้อมแล้ว”

หลินมั่วส่ายหน้าจนใจ

แค่สมัครร่วมกิจกรรมไม่ใช่หรือ รีบร้อนอะไรกัน

พอเขามาถึงหน้าบ้าน ต้วนซือ จั่งโหลว และไท่จื่อแห่งเมืองไห่ทั้งสามคนก็รออยู่แล้ว

“เร็วเข้า เร็วเข้า เหลือนายคนเดียวแล้ว เราออกเดินทางกัน”

ทุกคนเข้ามาลากหลินมั่วและเร่งเร้าให้เขารีบออกเดินทาง

ด้านนักปราชญ์หญิงตุนหวงกับสามเณรไม่ค่อยสนใจกิจกรรมประเภทนี้

ในเมื่อพวกเขาออกจากภูเขาเพื่อพัฒนาทักษะทางการแพทย์ของตน

อู๋เสวียนทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ด ร่วมคณะเดินทางพร้อมกับพวกคนหนุ่ม

สถานที่จัดงานของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ครั้งนี้อยู่ที่สนามกีฬาแห่งชาติในเมืองจิง

สถานที่จัดงานแห่งนี้ยังเป็นสนามกีฬาใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศ

พื้นที่อาคารทั้งหมดมากจนน่าตะลึงถึงเก้าแสนตารางเมตร

รองรับผู้ชมได้ห้าแสนคน

ชายคาอัฒจันทร์ยาว 180 เมตร เฉพาะเหล็กก็เกือบหนึ่งแสนตันแล้ว

บัดนี้นอกสนามมีผู้คนเนืองแน่นแล้ว

ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้รุ่นเยาว์จากทั่วประเทศมารวมตัวกันพร้อมเพรียง

ระยะเวลาการสมัครต่อเนื่องสามวัน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ฝูงชนหนาแน่นวันนี้เป็นเพียงกลุ่มแรกเท่านั้น

แม้ว่าสนามกีฬาจะมีทางเดินถึงสามสิบทาง แต่ก็ยังดูเบียดเสียดมาก

เพื่อรักษาความปลอดภัยและความสงบเรียบร้อยภายในสถานที่

พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ส่งนักสู้หลายหมื่นคนเพื่อช่วยเหลืองานรักษาความปลอดภัย

สาเหตุที่คึกคักเช่นนี้ เพราะพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ประกาศชัดเจนแล้ว

พันธมิตรศิลปะการต่อสู้เปลี่ยนผู้นำคราวนี้ ใช้การแข่งขันศิลปะการต่อสู้คัดเลือกคนหน้าใหม่เข้าสู่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้

พอข่าวนี้แพร่ออกไป นักรบรุ่นเยาว์จำนวนนับไม่ถ้วนที่ได้ข่าวพากันมาร่วมงาน

สำนักใหญ่หลายกลุ่มถึงกับส่งศิษย์ของพวกเขาไปยังเมืองจิงเพื่อแข่งขันตั้งแต่เนิ่นๆ

ขบวนรถแล่นผ่านช่องทางรถ ทยอยเข้าไปยังสถานที่จัดงาน

เมื่อทุกคนลงจากรถ จั่งโหลวอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ

ใครคนหนึ่งก็แขวะขึ้นมา

"เชอะ บ้านนอกชะมัด"

แม้ว่าเสียงจะไม่ดัง แต่ทุกคนที่อยู่ฝ่ายหลินมั่วก็ได้ยินชัดเจน

จั่งโหลวที่เป็นคนใจร้อนก็อารมณ์เสียทันที

“เมื่อกี้ใครพูด เก่งจริงก็โผล่หัวมา

หุบเขาไป่เฉ่าของฉันจะตัดหนทางทำมาหากินด้านยาของแก"

เดิมทีคนที่พูดอยากจะโต้เถียงกับจั่งโหลว

แต่พอได้ยินเบื้องหลังของจั่งโหลวก็ชะงักทันที

มีเรื่องกับหุบเขาไป่เฉ่าไม่ใช่เรื่องเล่นๆ พวกเขามีความแข็งแกร่งที่จะสกัดกั้นไม่ให้ได้วัตถุดิบยาจริงๆ

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ สีหน้าคนผู้นี้ก็เปลี่ยนไป

ท่ามกลางสายตาเหยียดหยามของทุกคนรอบตัว เขาเดินตัวลีบจากไป

เมื่อมองดูคนคอตกจากไป สีหน้าจั่งโหลวก็ดูแคลน

“ฮ่าฮ่า กล้าพูดไม่กล้ายอมรับ ขี้ขลาด”

หลังจากเกิดเรื่องเล็กๆ หลินมั่วก็ลากคนขี้สงสัยสองคนไปที่จุดลงทะเบียน