หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2130

พวกหลินมั่วเดินผ่านทางเดินกว้างสิบเมตร ความสูงเกือบยี่สิบเมตร

ถึงขณะนี้ หลายคนตกตะลึงกับภาพเบื้องหน้าพวกเขา

เวทีการแข่งขันหลายร้อยเวทีตั้งในสนามใหญ่โตแล้ว

บางคนก็ประมือบนเวทีต่อสู้อยู่ก่อนแล้ว

ด้านล่างเวที ไม่ว่าอยากรู้หรือแอบดูความแข็งแกร่ง คนจำนวนมากก็หยุดมุงดู

อีกด้านหนึ่งก็มีแถวยาวเหยียดที่จุดลงทะเบียนหลายร้อยจุด

บรรยากาศครึกครื้นมาก

“ไปกัน ต้วนซือ ไปยืดเส้นยืดสายที่เวทีต่อสู้กันไหม”

จั่งโหลวเห็นแล้วก็รู้สึกตื่นเต้น

เขาพูดพลางจะลากต้วนซือขึ้นเวที

แต่ต้วนซือจะสู้ไหวได้อย่างไร รีบส่ายหน้า

“ไม่ ไม่ ขืนฉันไปน่วมแน่ ไม่ไปหรอก”

เห็นว่าอีกฝ่ายยืนกราน

จั่งโหลวจำต้องยอมเปลี่ยนใจ สายตาหันไปสนใจคนอื่น

อู๋เซวียนแข็งแกร่งเกินกว่าจะเอาชนะได้ ยอมแพ้

หลินมั่วไม่กล้า ยอมแพ้

ในที่สุด เหลือเพียงไท่จื่อแห่งเมืองไห่เท่านั้นที่เหมาะสม

ปกติแล้วทั้งสองคนประมือกัน ความแข็งแกร่งพอๆ กัน เป็นเวลาที่ดีที่จะได้ขึ้นเวทีการแข่งขันและมีประสบการณ์ที่ดี

จั่งโหลวยังไม่ทันเอ่ยปาก

ไท่จื่อแห่งเมืองไห่ปฏิเสธก่อน

“ไม่เอา ฉันไม่โง่ ประมือกับนายตอนนี้”

ความแข็งแกร่งของฉันถูกเปิดเผยหมดสิ

ไปไกลๆ เลย"

เขาไม่เหมือนจั่งโหลวกับต้วนซือ

สองคนนี้มาเพื่อร่วมสนุกเท่านั้น

แต่ตัวเขาเองต้องการใช้โอกาสนี้คว้าอันดับที่ดี

ไม่อย่างนั้นถ้ากลับไปแดนใต้แล้วถูกแม่จัดการแน่

จั่งโหลวเบะปากเซ็ง ได้แต่หงุดหงิดเดินตามหลินมั่วไปที่จุดลงทะเบียน

วิธีการลงทะเบียนก็ง่ายมาก

แค่ชกเครื่องวัดพลัง พลังถึงเกณฑ์ก็ลงทะเบียนและรับหมายเลขเข้าร่วมกิจกรรมได้

รอเกือบครึ่งชั่วโมง ในที่สุดก็ถึงตาของพวกหลินมั่ว

ต้วนซือเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดในบรรดาสี่คน จึงถูกผลักออกไปเป็นตัวอย่างให้กับทุกคน

ต้วนซือที่เศร้าสร้อยได้แต่ก้าวไปข้างหน้าอย่างขมขื่น

หลังจากปล่อยพลังออกมาแล้วเขาก็ต่อยสุดแรงเกิด

ตัวเลขบนหน้าจอแสดงผลของเครื่องวัดพลังก็เริ่มวิ่งพรวด