หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2131

เหล่ยเจิ้น พี่ชายพ่อแม่เดียวกันของเหล่ยส่าวถิง

ต้องรู้ว่าเหล่ยเส่าถิงเสียเปรียบหลินมั่วไม่น้อย

เขาจึงอยากทวงศักดิ์ศรีคืนให้กับน้องชาย

พอทราบว่าหลินมั่วก็เข้าร่วมกิจกรรมลงสมัครพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ เขาเลยอยากมาพบหลินมั่วเป็นธรรมดา

ทว่าเมื่อเห็นตัวเลขที่แสดงอยู่บนเครื่องทดสอบของอีกฝ่าย

ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความเหยียดหยามทันที

“โอ้ นี่คือหลินมั่วคนบ้านนอกที่มาจากแดนใต้ไม่ใช่เหรอ”

“แหมแหมแหม 262 กิโลกรัม ศักยภาพแบบนี้ยังกล้ามาเข้าร่วมการแข่งขัน”

“เกรงว่ารอบแรกจะยังไม่ผ่านเลย!”

พอเขาพูดจบ พวกลูกน้องทางด้านหลังก็เริ่มพูดหยอกล้อ

“จริงด้วย คนสมัยนี้ มีศักยภาพแค่นิดหน่อย ก็คิดว่าตัวเองไร้คู่ต่อกรแล้ว”

“เชอะ คนไร้ประโยชน์ที่โผล่ออกมาซอกมุม ยังมีหน้ามาลงสมัคร”

“ถูกต้อง ไสหัวกลับสถานที่พัง ๆ อย่างแดนใต้ไปเถอะ”

และการเคลื่อนไหวทางนี้ ก็ดึงดูให้คนอื่น ๆ มามุงดู

พอเห็นตัวเลขบนเครื่องวัดแรง

คนที่มามุงดูก็เริ่มซุบซิบนินทา

ตัวเลข 266 มันต่ำไปหน่อยจริง ๆ

โดยทั่วไปแล้ว คนที่ต่ำกว่า 300 กิโลกรัม จะรู้สึกอายที่จะมาสมัคร เพราะจะนำความอับอายมาสู่ตัวเอง

และถึงแม้จะเป็นเจ้าหน้าที่ลงทะเบียนที่รับผิดชอบจุดลงสมัคร ก็มีสีหน้าไม่ชอบใจ

ถึงแม้ว่าแรงหมัด 200 กิโลกรัมจะได้มาตรฐาน แต่คนที่ 300 กิโลกรัมยังไม่ถึงแล้วยังกล้าเข้าร่วมการแข่ง

นี่ถือว่าไม่เจียมตัวเล็กน้อย

เมื่อเผชิญกับคำพูดเหน็บแนมของหลายคน หลินมั่วกลับไม่มีท่าทีโต้ตอบอะไร

แต่หากเจอในตอนแข่งขันก็ฟาดให้ตายไปเลย

พูดอวดเก่งนับว่าเป็นความสามารถอะไร

แต่สามคนด้านหลังเขากลับระงับความโกรธไม่อยู่

“แม่งเอ๊ยไอ้ธัญพืชแห้ง มีฝีมือก็พูดอีกที”

“มีฝีมือก็พูดอีกทีสิ ฉันจะจัดการพวกแกเอง”

“ถ้าพูดอีก ฉันจะงัดฟันแกออกมา”

ทั้งสามคนพูดพร้อมกับเดินมาข้างหน้าหลินมั่ว

ส่วนคนฝั่งตรงข้าม ก็เหมือนกับจ้องไท่จื่อแห่งเมืองไห่อยู่

“โอ้ ๆ พูดอีกทีจะทำไมเหรอ”

“ขยะที่ทำได้แค่ 300 กว่า ๆ”

“หรือว่าแกเป็นคนบ้านเดียวกันกับไอ้คนไร้ประโยชน์นี่”

คนวงใน “…”

เดาแม่นจริง ๆ

เดิมทีก็โกรธอยู่แล้ว ตอนนี้ถูกลูกน้องของอีกฝ่ายพูดแบบนี้อีก