หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2154

หลังจากกวาเถียนอิงพล่ามเรื่องไร้สาระ

สีหน้าเดิมทีของชายหนุ่มที่สงบ ท้ายที่สุดบนใบหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

“อ๋อ? ตุ๊กตาตัวน้อย ฉันอยากรู้

ทำไมเธอจะทำให้ตำนานหนานกงอย่างฉันไม่มีที่ยืนล่ะ”

หนานกงจิงเลวี่ย? ราชันย์แห่งทะเลตะวันออก?

เมื่อได้ยินสถานะของอีกฝ่าย

ดวงตาทั้งคู่ของกวาเถียนอิงก็หรี่ลง แล้วดับเป็นขี้เถ้า

ใครก็ตามที่ทำงานด้านทะเลล้วนเคยได้ยินคำนี้

ทะเลตะวันออกจะวุ่นวายหรือไม่ หนานกงว่าอย่างไรก็ตามนั้น

หนานกงจิงเลวี่ยที่กล่าวไว้ในสุภาษิตไม่เพียงแต่มีความรู้ที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้

แต่ความแข็งแกร่งทางทะเลภายใต้ชื่อของเขายิ่งทำให้คนประหลาดใจขึ้นไปอีก

เรือสำราญจำนวนนับไม่ถ้วน รวมถึงเรือคาสิโนและธุรกิจเทาอีกมากมาย

กองคาราวานเรือขนส่งยิ่งกินเส้นทางเดินเรือส่วนใหญ่ของโลกอีกด้วย

บวกกับกองเรือประมงขนาดใหญ่

เรือเปล่าทั้งลำใหญ่ลำเล็กก็นับไม่หมดแล้ว

แล้วยังควบคุมเกาะอีกหลายสิบเกาะอยู่ในมือ

หลังจากผ่านการพัฒนามาหลายปี ขอบเขตอิทธิพลของหนานกงจิงเลวี่ยได้แทรกซึมเข้าไปในเขตตะวันออกไกล

รู้สึกได้ถึงเจตนาของการสังหารมาทีละก้าวๆ

ภายใต้การคุกคามของความตาย ในที่สุดกวาเถียนอิงก็เข้าใจสถานการณ์ของตัวเอง เธอกำลังจะตาย

“หนานกงต้าเหริน ไว้ชีวิตฉันด้วยเถอะ

ฉันผิดไปแล้ว”

พูดพลางยื่นมือซ้ายที่เปื้อนเลือด ออกไปแล้วขอร้อง

ทันทีที่พูดออกมา

หนานกงจิงเลวี่ยที่กำลังเตรียมตัวจะลงมือก็หยุดชะงัก

คนที่สังหารคนมานับไม่ถ้วน นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นคนของตระกูลกวาเถียนร้องขอความเมตตา

พวกนี้ยอมหักไม่ยอมงอไม่ใช่เหรอ ยอมฆ่าตัวตาย ก็ไม่ยอมอ้อนวอนขอชีวิตไม่ใช่เหรอ

หรือว่าวันนี้เขาเจอแกะดำตัวหนึ่ง?

ตอนนี้ หนานกงติงเลวี่ยล้มเลิกเจตนาสังหารของเขา

จากนั้นก็เรียกเจ้าหน้าที่พยาบาลมา

หลังจากกวาเถียนอิงกินยารักษาโรค และอาการเจ็บก็ทุเลาลง

หน้าที่เดิมซีด ก็ค่อยๆมีเลือดฝาด

“เอาล่ะ ในเมื่อเธอขอร้อง ฉันก็จะไว้ชีวิตเธอสักครั้ง

แต่ฉันหวังว่า ชีวิตของเธอจะสะท้อนถึงคุณค่าของมัน”

น้ำเสียงของหนานกงจิงเลวี่ยแม้จะราบเรียบ ทว่ากลับแฝงเจตนาสังหารอยู่ในนั้นอย่างแรงกล้า