หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2166

บนดาดฟ้า

หลินมั่วกำลังเดินเล่นรอบๆ เรืออย่างไม่มีอะไรทำ

ระหว่างที่เขากำลังชื่นชมความงามของท้องทะเลนั้น กลับมีกลุ่มนักสู้จากประเทศวาโกกุเดินตรงเข้ามา

เมื่อทั้งสองฝ่ายพยักหน้าและแยกย้ายกันไป ก็มีคนในกลุ่มตะโกนขึ้นมา

“คนนี้แหละ ที่ทำลายอัจฉริยะทางการแพทย์ของพวกเรา

... แล้วยังฆ่าหมอเทวดาอีก มันนี่แหละฆาตกร”

คนที่ตะโกนนั้นคือกวาเถียนอิง

เดิมทีเธอคิดจะทำตามแผนของตนเอง วางแผนดึงเหล่าผู้กล้ามาเป็นกองกำลัง เมื่อถึงเวลามาที่เมืองจิง แผนการแก้แค้นของเธอก็จะสมบูรณ์

แต่เธอไม่คาดคิดว่า โลกกลับกลมขนาดนี้

ไม่คิดว่าเธอจะเจอกับคนที่เธอเกลียดอย่างหลินมั่วบนเรือลำนี้

หลังจากที่สิ้นเสียงพูดของกวาเถียนอิง เหล่านักสู้วัยเยาว์ของประเทศวาโกกุก็เหมือนจะปะทุความโกรธขึ้นมาทันที

ไม่พูดพร่ำทำเพลง เพียงแค่ได้ยินเสียงคนตะโกนว่า “ลงมือ ฆ่ามัน”

ทุกคนก็ลงมือทันที

ต่อหน้าผู้คน ดวงตาของนายน้อยแห่งวังสวรรค์ก็กลายเป็นสีแดง

วิชาลับแก่งวังสวรรค์ เคล็ดวิชาลุ่มหลง

ไม่ทันได้ระวังตัว

หลินมั่วเพียงแค่สบตา ภาพตรงหน้าก็เกิดความสับสนวุ่นวายขึ้นมา

สมองของเขาก็งุนงง

เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ราวกับมีกิ่งไม้บางอย่างผ่านสายตาเขาไป

วินาทีต่อมาก็กลับมาเป็นปกติ แต่ยังคงงุนงง

ขณะนั้นเอง นักสู้ฝั่งตรงข้ามก็เตรียมพร้อม

ตัดอากาศ

พริบตาเดียว ร่างก็ทะยานขึ้นกลางอากาศ

ดาบคาตาน่าถูกชักออกมา

ท่ามกลางความตกใจ

หลินมั่วก็หลบหนีทัน

หลังจากที่เว้นระยะห่างแล้ว

หลินมั่วลอบสูดหายใจอย่างโล่งอก

หากเมื่อครู่เขารู้ตัวช้าไปนิดเดียว อาวุธนั้นก็คงประทับอยู่บนร่างของเขา

กิ่งไม้ที่ปรากฏเมื่อครู่คือกิ่งของต้นมณฑาขาว

ดาบนี้คมมาก สามารถตัดเหล็กได้

ตำนานเล่าว่าตอนที่ทำการตีหลอมมีดนี้ มีการทดลองกับคนมีชีวิต

เมื่อดาบฟาดลงมา เมื่อคนผู้นั้นเดินไปได้เจ็ดก้าว ศีรษะก็ร่วงหล่นสู่พื้น

ระหว่างที่ผู้คนกำลังถกเถียงกัน

คิอิชิ เน็นชินยังคงไม่เคลื่อนไหวอะไร เพียงแค่ชักดาบสัตตะภาวนาพุทธะกลับไป

ก่อนจะคุกเข่าลงแล้วบิดตัวในลักษณะที่แปลกประหลาด

เมื่อพลังของดาบพุ่งสูงสุด คิอิชิ เน็นชินก็หายตัวไป

เมื่อร่างของเขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง ก็กลายเป็นอยู่ห่างไกลออกไปหลายสิบเมตร

ตัดดาบ

หลินมั่วที่ต้องเผชิญกับความเร็วสุดขีดและความอึดอัดในใจทำได้เพียงแค่หลบเท่านั้น

เพียงแต่ความสนใจของเขามุ่งความสนใจไปที่ด้านหน้าอยู่เสมอ โดยลืมไปว่ามีศัตรูอื่นอยู่ข้างหลังเขา

ดังนั้นเมื่อหลินมั่วก้าวถอยหลังและกำลังจะชักดาบสายฟ้าฟาดออกมาเผชิญหน้ากับศัตรู เขาก็รู้สึกเจ็บแปลบที่หลังทันที

ความรู้สึกราวกับถูกรถบรรทุกชน

ร่างของเขาลอยออกไป