หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2169

สิ่งที่ทำให้หนานจิ้งหั่วหวามีชื่อเสียง ไม่ใช่แค่การฝึกฝนของเขา

แต่เป็นเพราะกิเลนไฟที่นำหน้าชื่อเขา

โดยทั่วไปแล้ว หากเผชิญเรื่องใหญ่ เซวียอู่เยี่ย ราชันย์แห่งแดนใต้ก็จะเป็นผู้ที่ออกหน้าเอง

กิเลนไฟก็แค่คอยตามเขา

ท่ามกลางสายตาของผู้คน

หั่วหวาเดินไปด้านหน้าอู่เยี่ย

“อู่เยี่ย ดูเหมือนว่ามีคนจงใจสร้างเรื่อง”

“ขัดขวางเส้นทางเดินเรือของพวกเรา”

“ดังนั้นจึงมาช้าเล็กน้อย”

ในตอนแรกเพื่อที่จะทำแผนการให้สำเร็จ

เขาจึงจงใจทิ้งหั่วหวาไว้ที่ต่างประเทศ เพื่อไม่ให้เขาคอยปกป้องหลินมั่วได้ตลอดเวลา

ตอนนี้เขาได้รับคำเชิญจากหนานกงจิงเลวี่ย

อู่เยี่ยก็สัมผัสได้ว่าจะต้องเกิดเรื่องใหญ่

และแผนเดิมที่คิดจะจัดการหลินมั่วก็สมบูรณ์แล้ว

จากนั้นเขาจึงส่งนัดสู้หมายเลขหนึ่งของเขาไป

เมื่อฟังคำอธิบายของหั่วหวาเสร็จ

เซวียอู่เยี่ยก็ไม่ได้คิดอะไร พยักหน้าแล้วถอยไปอีกด้าน

ขณะนั้นเอง

เงาของสมาชิกกิเลนไฟที่สวมเสื้อคลุมสีแดงเพลิงและหน้ากากสัตว์ดุร้ายกระโดดขึ้นเหนือหัวของทุกคน

ก่อนจะล้มลงที่ด้านหลังของเซวียอู่เยี่ย

แม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไร แต่รอบๆ ก็เต็มไปด้วยกลิ่นไอเลือด

เขาสูดจมูก

เซวียอู่เยี่ยเดาได้ทันทีว่าหั่วหวาจัดการเรื่องสิ่งกีดขวางได้อย่างไร

เมื่อหลินมั่วเห็นหั่วหวาก็รู้ได้ทันทีว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ที่จะมาทักทายกัน

หลังจากพยักหน้าให้กัน ก็ไม่ได้พูดอะไร

ก่อนที่คนจากประเทศวาโกกุรอบๆ จะโดนทำร้าย หลินมั่วยังคงลอยหน้าลอยตาได้ เขาย่อมไม่ยอมแน่นอน

ผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดหนักจากวังสวรรค์เดินขึ้นไปหาฝูงชนพร้อมกับรูปร่างที่น่าหลงใหลของเธอ

บุคคลนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้อาวุโสของวังสวรรค์ จิ้งจอกเจ้าเสน่ห์จื่อเถิง

“อู่เยี่ย พวกเราไม่มีความแค้นอะไรต่อกัน”

“คนของนายทำร้ายลูกศิษย์ฉันโดยไร้เหตุผล”

“เรื่องนี้ ถ้าไม่จัดการก็คงจะไม่ได้หรอกจริงไหม”

พูดจบก็ยกพัดดอกอิงฮวาในมือขึ้นมาปิดใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

เหลือเพียงดวงตาที่ฉายแววเย็นชา

ชั่วขณะหนึ่ง สายตาของทุกคนที่มองหน้ากันก็สูญเสียพลังไปทันที

ประเทศวาโกกุมันก็แค่เศษซาก ถ้าไล่ออกไป ก็ไร้ประโยชน์

คนของประเทศวาโกกุฟังคำพูดของเขาหมดทุกคน

รอจนพวกเขาหันหน้ามา

เมื่อสายตาของพวกเขาก็เพ่งเล็งไปที่สมาชิกคนอื่นๆ

เมื่อเห็นคนสองสามคนก้มศีรษะและไม่พูดอะไร พวกเขาก็เข้าใจทันที

เพียงแต่เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว ไม่สามารถตัดสินได้ว่าถูกหรือผิด

บรรยากาศเริ่มตึงเครียด ประเด็นนี้เกี่ยวข้องกับทุกคนที่อาศัยอยู่ในประเทศวาโกกุ

“อู่เยี่ย แม้ว่าลูกศิษย์ของวังสววรค์จะเป็นฝ่ายทำผิดก่อน”

“แต่ก็ไม่จำเป็นถึงขั้นต้องฆ่ากัน”

“นายว่าใช่ไหม?”

จิ้งจอกเจ้าเสน่ห์จื่อเถิงพูดจบ

หั่วหวาก็รู้สึกรำคาญเรื่องที่เกิดขึ้น

“ทำไมผู้อาวุโสทุกท่านต้องหลอกตัวเองด้วย”

“รู้หรือไม่ว่าผู้แข็งแกร่งก็สามารถถูกทำให้อับอายได้”

“เหตุผลนี้”

“ยิ่งกับเรื่องเช่นนี้ ตาสุนัขมองคนต่ำจริงๆ”