หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2170

หั่วหวาพูดจบ

เซวียอู่เยี่ยก็ไม่ได้คิดจะห้ามอะไร

เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่หั่วหวาพูดก็คือสิ่งที่เขาต้องการจะพูด

เพียงแต่เมื่อพูดออกไป

สถานการณ์ที่ตึงเครียดก็ทวีความรุนแรงขึ้นทันที

“พูดเช่นนี้ อู่เยี่ยไม่คิดจะจัดการเรื่องนี้เหรอ?”

พูดจบดวงตาของเธอก็เปลี่ยนไปจากสีม่วงอ่อนกลายเป็นเข้มขึ้น

สำหรับคนที่หลงใหลกับเสน่ห์ ใบหน้าหน้าของพวกเขาก็ค่อยๆ แสดงออกถึงความบ้าคลั่ง

หลังจากถูกหลอกไปครั้งหนึ่ง หลินมั่วก็ไม่คิดจะตกหลุมพรางอีกแล้ว

ในเวลานี้ เขาหันศีรษะไปด้านข้างแล้วมองไปทางทะเล

ส่วนหั่วหวา แม้ว่าเขาจะยังวัยรุ่น

แต่ร่างกายภายในเริ่มวิ่งอย่างดุเดือดด้วยพลังวิญญาณเพื่อต้านทานพลังอันมีเสน่ห์นี้

เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามของจิ้งจอกเจ้าเสน่ห์จื่อเถิง

เซวียอู่เยี่ยก็ปิดเปลือกตาลง

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เพราะเขาไม่สามารถต้านทานเสน่ห์ของอีกฝ่ายได้ แต่เป็นเพียงว่าเขาเพิกเฉยต่ออีกฝ่าย

ขณะเดียวกันเขาก็คิดกับตัวเองว่าหนานกงจิงเลวี่ยผู้นี้ดูไร้จริยธรรม

ดูความสามัคคีของคนจากประเทศวาโกกุ

ส่วนราชันย์แห่งทะเลตะวันออกก็ทำได้เพียงมองดูอยู่ข้างๆ

ในเมื่อเป็นเช่นนี้

เซวียอู่เยี่ยก็ไม่สนใจแล้ว

อยากทำอะไรก็ทำ ก็แค่ทะเลาะกัน อย่างไรเสียกิเลนไฟก็ยังอยู่ด้านหลังเขา

ท่าทางเช่นนี้ของเขา

ตกอยู่ในสายตาของหนานกงจิงเลวี่ย

เดิมที่เขาคิดจะดูอยู่ข้างๆ แน่นอนว่าหากอีกฝ่ายคิดจะลงมือ เขาก็จะเข้าไปห้าม

แต่เป้าหมายที่เขาไม่ยอมเอ่ยปาก เพราะอยากจะเห็นราชันย์แห่งแดนใต้เจอความยากลำบาก

เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนเช่นนี้

ทันทีที่อู่เยี่ยหลับตาเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาพร้อมที่จะทิ้งเรื่องวุ่นวายนี้

หลังจากแอบด่าไปหนึ่งที

เขาก็ก้าวมาข้างหน้า

กระแอมก่อนจะเอ่ยเสียงแหบ

“พอแล้ว!”

สายตาของทุกคนจ้องมองไปที่หนานกงจิงเลวี่ย