หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2171

ในเวลานี้ คนจากประเทศวาโกกุ

เดิมทีพวกเขาไม่พอใจกับความลำเอียงของหนานกงจิงเลวี่ยจึงอยากจะโต้แย้ง

แต่เพราะการปรากฏตัวของคนทั้งเจ็ดนี้ ทุกคนก็ระงับแรงกระตุ้นภายในใจ

ในที่สุดพวกเขาก็พอจะนึกออก

หนานกงจิงเลวี่ยคนนี้ไม่เพียงแต่เป็นราชันย์แห่งทะเลตะวันออกเท่านั้น แต่ยังกุมความลับของหลงฟาไฉอีกด้วย

ที่สำคัญกว่านั้นบุคคลนี้ยังเป็นรองประธานของหงเหมินด้วย

ชั่วขณะหนึ่งเหตุการณ์ก็สงบลง

แน่นอนว่าทุกคนรู้อยู่ในใจ

ความขัดแย้งใดๆ ก็เป็นเพียงเรื่องของการเผชิญหน้าเท่านั้น

จะต้องมีการต่อสู้ระหว่างทั้งสองฝ่ายอย่างแน่นอน

แต่ไม่ใช่ตอนนี้

ผู้คนตายเพื่อความมั่งคั่ง นกตายเพื่ออาหาร แต่ก็ยังไม่เห็นความมั่งคั่งและอาหารที่มีอยู่ในปัจจุบัน

และบรรยากาศแปลกประหลาดและเงียบสงบเช่นนี้ก็พังทลายลงเมื่อมีบุคคลคนหนึ่งเข้ามา

“โทษที โทษที”

“ทางไกลไปหน่อยก็เลยมาช้า”

เพราะเสียงนี้ ผู้คนจึงค่อยๆ ขึ้นเรือ

แม้ว่าเซี่ยเชียนซานจะมาทัน

แต่เพราะหนทางไกล

ถึงได้มาช้าไปหนึ่งก้าว

และเมื่อเขาปรากฏตัวบนดาดฟ้าเรือพร้อมกับปรมาจารย์หลายคนจากตระกูล

บรรยากาศแปลกๆ ก็หายไปทันที

ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวรอบตัวทูตพิเศษทั้งเจ็ดนั้นหายไปทันที

คนอื่นๆ ก็ถอนการเคลื่อนไหวเช่นกัน

ทันใดนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนไปอย่างน่าประหลาดอีกครั้ง กลับไปสู่สภาวะครึกครื้นอย่างในตอนแรก

ส่วนหลินมั่วก็ดูเงียมขรึม

จนกระทั่งตอนนี้เขาได้เห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของสิบตระกูลใหญ่และหกราชันย์อย่างแท้จริง

ราชันย์แห่งทะเลตะวันออก ความแข็งแกร่งของหนานกงจิงเลวี่ยนั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้

และทูตหงเหมินทั้งเจ็ดที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้น ไหนจะออร่าอันน่าสะพรึงกลัวที่ปล่อยออกมา

ทำให้เขารู้สึกไม่สู้ดี

เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้ล้วนเป็นยอดฝีมือในบรรดาปรมาจารย์

ไม่ต้องพูดถึงเซวียอู่เยี่ย

ตอนที่เขาอยู่ที่มณฑลก่วง เขาได้เห็นความหวาดกลัวของคนผิวดำภายใต้คำสั่งของเขา

ตอนนี้ได้เห็นกิเลนไฟในตำนานอีกครั้ง

“พอแล้ว ทุกคนเดินทางมาเหนื่อยๆ ไปพักผ่อนกันเถอะ”

“ส่วนเรื่องอื่นพวกเราค่อยว่ากันใหม่”

ตามคำพูดของเขา

ทุกคนก็มีสีหน้าดี ก่อนจะบอกลาแล้วแยกย้ายกัน

“คุณหนานกง เซวียอู่เยี่ย พวกเราขอตัวก่อน”

ขณะที่เขาพูด ทุกคนก็เริ่มออกจากที่นั่นทีละคน

สำหรับเซี่ยเชียนซาน หลังจากทักทายอย่างเป็นทางการกับทั้งสองแล้ว เขาก็จากไปพร้อมกับกองกำลังของประเทศวาโกกุ

ชายที่ติดตามเซี่ยเชียนซานมองย้อนกลับไปที่หลินมั่ว

เมื่อมองหน้ากัน อีกฝ่ายก็ยิ้มแปลกๆ

หลินมั่วที่ดูสับสนเพียงแค่พยักหน้า

ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทุกคนกลับไปที่เรือของตน

หลินมั่วก็ตามหั่วหวาออกไป

ส่วนเซวียอู่เยี่ย ยังคงหารือเรื่องสำคัญอื่นๆ กับหนานกงจิงเลวี่ยต่อ

หั่วหวาที่กำลังจะลงจากเรือ เหมือนจะสังเกตเห็นบางสิ่งที่ผิดปกติ

ขาของเขาหยุดชะงัก