หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2186

ขณะที่งูกู่หยินหยางชูคอหยิ่งผยอง

งูไฟนรกเลื้อยลงมาจากไหล่ของบัณฑิตหน้าขาวช้าๆ

พริบตาที่มันแตะพื้น

ลำตัวงูโค้งงอกลายเป็นคันธนู

แม้ว่าพลังของงูไฟนรกจะกดดันคู่ต่อสู้ได้บ้าง

แต่งูกู่หยินหยางไม่กลัวหัวหด แลบลิ้นแล้วขดตัว

ขณะนี้มันก็พร้อมออกศึกเช่นกัน

ตามคำสั่งของบัณฑิตหน้าขาวกับท่านอาจารย์กู่

ร่างอสรพิษทั้งสองโฉบไปข้างหน้าเข้าหากัน

ขณะที่หลบหลีกเขี้ยวของคู่ต่อสู้ มันเฝ้ารอโอกาสที่จะโจมตีคู่ต่อสู้ถึงตาย

เมื่อดูความยืดหยุ่น งูทั้งสองพอๆ กัน

ปัจจัยชี้ขาดชนะหรือแพ้ขึ้นอยู่กับว่าใครจับจุดอ่อนของอีกฝ่ายได้

เมื่อมองไปที่พื้น งูพิษสองตัวกำลังต่อสู้ฟาดฟันกัน

ท่านอาจารย์กู่พูดช้าๆ

“บัณฑิตหน้าขาว ดูเหมือนว่าพวกมันไม่อาจตัดสินแพ้ชนะได้เร็วๆ นี้

เราสองคนเริ่มอุ่นเครื่องกันเลยดีกว่า"

หน้าขาวได้ยินข้อเสนอก็พยักหน้าเห็นด้วย

“ก็ดี โดนหนูจ้องมองตลอดเวลาไม่ใช่เรื่องดี”

พอสิ้นเสียง

แขนเสื้อสั่นทันที ผงกิเลนอ่อนๆ ก็ส่องแสงวิบวับ

อาจารย์กู่ก็เข้าใจว่าผงกิเลนแค่ดูสวยงามเท่านั้น

หากสูดดมเข้าท้องไปจะเป็นพิษร้ายแรงถึงฆาต

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาก็ปิดผนึกจุดฝังเข็มบนปากและจมูกแล้วตบกล่องไม้บนหลังเบาๆ

ชั่วอึดใจ หนอนกู่ เช่น แมงป่อง ตะขาบเลื้อยยั้วเยี้ยออกมาไม่ขาดสาย

ส่วนหนึ่งปีนป่ายตามตัวท่านอาจารย์กู่ขึ้นไปบนแผ่นกระดานเงียบๆ

พบช่องว่างแล้ว

หนอนกู่ที่มีพิษร้ายแรงก็ซ่อนตัวอย่างรวดเร็ว

อีกส่วนหนึ่งชอนไชเข้าไปในเสื้อผ้าของท่านอาจารย์กู่แล้วนอนนิ่งบนผิวหนัง

แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงการเตรียมตัวง่ายๆ ก่อนสงครามจะเริ่มขึ้น