หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2188

พร้อมกับการเผชิญหน้าของเจ้านายตนเอง

การต่อสู้ระหว่างงูทั้งสองได้เข้าสู่ช่วงดุเดือดเลือดพล่าน

หลังจากการโจมตีและการป้องกันไปมาเป็นเวลานาน

งูไฟนรกค่อยๆ ค้นพบว่าคู่ต่อสู้ดูเหมือนจะเหนื่อยล้านิดหน่อย

ในเวลานี้ มันเลิกต่อสู้รุกรับกับงูหยินหยาง

แต่เลือกที่จะคลานไปมาต่อหน้าอีกฝ่าย

งูหยินหยางตัวนี้ ระหว่างที่มันพุ่งเข้ากัดเรื่อยๆ พละกำลังก็หดหายตามไปด้วย

เข้าสู่วงจรถดถอย

ยิ่งพละกำลังไม่พอ การคุกคามของอีกฝ่ายก็จะยิ่งรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น

มันยิ่งต้องการจู่โจมต่อไป ไม่เช่นนั้นเมื่อคู่ต่อสู้คว้าโอกาส มันก็จะตกเป็นเป้าหมายของคู่ต่อสู้

หลังจากจู่โจมกัดไปหลายสิบครั้ง

ความเร็วการโจมตีของงูกู่หยินหยางลดลงสู่ระดับที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ตอนนี้เอง งูไฟนรกก็เลือกที่จะโจมตีในที่สุด

รีบคลานเป็นวงกลม

มันงอตัวเป็นคันธนู ส่วนหางกวัดแกว่งไปมา

ทั้งตัวโฉบเข้าไปราวกับลูกธนูแหลมคม

งูกู่หยินหยางยังไม่ทันจะหันกลับมา

เขี้ยวเล็กๆ สองเขี้ยวแทงเข้าไปในจุดตายของมันแล้ว

งูไร้เสียง แต่ปราณมีพลัง

พร้อมกับเสียงกระแทกรุนแรง

งูกู่หยินหยางดิ้นพราดๆ เจ็บปวด

เพียงไม่กี่ลมหายใจ ก็ไร้วี่แววของการดิ้นรนแต่อย่างใด

ในฐานะฝ่ายที่ได้รับชัยชนะ

งูไฟนรกปีนขึ้นไปบนหัวงูก่อน

หลังจากโอ้อวดแล้ว

มันหันกลับมาเจาะปากใหญ่ของงูกู่หยินหยาง

ตอนที่มันปรากฏตัวอีกครั้ง มีดีงูสีเขียวมรกตห้อยอยู่

เขย่าหัวงูเล็กๆ แล้ว มันก็เงยหน้าขึ้นกลืนกินดีงูเข้าไปในท้อง

งูกู่หยินหยางที่อยู่ข้างใต้ เหลือเพียงซากงูนอนจมกองเลือด

การเผชิญหน้าระหว่างงูทั้งสองก็รูดม่านลงเช่นนี้

ท่านอาจารย์กู่ไม่แปลกใจกับผลลัพธ์เช่นนี้

เมื่อเปรียบเทียบกับงูไฟนรกแล้ว งูกู่หยินหยางยังห่างชั้นหลายขุม

หากไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้ ท่านอาจารย์กู่เลี้ยงหนอนกู่จำนวนมากเพื่อกระตุ้นศักยภาพชีวิต