คนของพันธมิตรเภสัชกรรมทิ้งคำพูดเจ้าเล่ห์ไว้ที่นี่ แล้วเดินออกไปด้วยความโมโห
สวี่ปั้นซย่าอยากจะเข้าไปหยุดเขา แต่หลินมั่วก็ห้ามเอาไว้
“ปล่อยให้พวกเขาไปเถอะ”
สีหน้าของสวี่ปั้นซย่าเต็มไปด้วยความกังวลใจ “หลินมั่วนั่นมันพันธมิตรเภสัชกรรมเลยนะ”
“องค์กรเภสัชกรรมหลายแห่งในมณฑลก่วงล้วนแต่เป็นสมาชิกของพวกเขา หากพวกเขาคว่ำบาตรเราล่ะมันจะวุ่นวายมากนะ”
พูดจาดีๆ กับพวกเขาไว้แม้ว่าเราจะไม่เข้าร่วมเป็นพันธมิตรเภสัชกรรมก็อย่าทำให้คนอื่นขุ่นเคืองเลย
หลินมั่วส่ายหัว “ไม่มีประโยชน์แล้วล่ะ”
พันธมิตรเภสัชกรรมพวกนี้ เห็นอยู่ชัดๆอยู่ว่าพวกเขาต้องการมาเอาผลประโยชน์จากเรา
“คุณไปหาพวกเขาพวกเขาก็จะยิ่งคิดว่าเราอ่อนแอและรังแกง่าย และพวกเขาจะทำตัวไร้ยางอายยิ่งขึ้นไปอีก!”
สวี่ปั้นซย่าร้อนรนใจ งั้น…เราจะทำยังไงกันดีล่ะ
หลินมั่วยิ้มเบาๆ “คุณไม่ต้องห่วง ผมจะหาวิธีเอง”
“ไปทำธุระให้เสร็จก่อนเถอะ”
สวี่ปั้นซย่ามองไปที่หลินมั่ว ในใจของเธอก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น
ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าหลินมั่วมีแผนการอะไรแต่เธอก็ยังมั่นใจในตัวเขา
“อ้อ แล้วอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อแห่งใหม่สร้างไปถึงไหนแล้วล่ะ”
เป็นเพราะบริษัทได้เซ็นสัญญากิจการมากมาย พื้นที่โรงงานเดิมเลยไม่สามารถตอบสนองความต้องการในการผลิตได้อีกต่อไป
เป็นเพราะอย่างงั้นอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเลยซื้อที่ดินและวางแผนที่จะสร้างโรงงานใหม่และขยายบริษัท
สวี่ปั้นซย่ายิ้มตอบ “ทุกอย่างราบรื่นดีค่ะ”
“เริ่มก่อสร้างกันแล้วล่ะค่ะ”
ไม่ถึงครึ่งปีบริษัทของเราก็จะสร้างเสร็จแล้วพร้อมใช้งานอย่างเต็มที่ค่ะ
หลินมั่วพยักหน้า เขายังวางแผนที่จะให้เหลาหู่ไปดูแลโครงการใหม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...
หายนานเลยรอบนี้...