หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2232

และในตอนที่ทุกคนกำลังขะมักเขม้นยุ่งอยู่กับเตาหลอมยาในมือนั้น

จู่ๆ ก็มีกลิ่นหอมเจือจางปรากฏขึ้นในอากาศ

และกลิ่นหอมนี้ยังกระจายไปทั่วสนามแข่งขัน

แม้แต่ผู้ชมนับแสนก็ได้กลิ่นมัน

“นี่กลิ่นอะไรน่ะ หอมจัง！”

“ใช่ ฉันเองก็ได้กลิ่นเหมือนกัน แต่พอดมนานๆ ไปดูเหมือนว่าร่างกายจะผ่อนคลายลงนะ”

“ฉันเองก็ได้กลิ่น รู้สึกง่วงมาก...หาว！”

คนคนนี้อดไม่ได้ที่จะหาวออกมาขณะที่กำลังพูด

ในเวลานี้ผู้ตัดสินที่อยู่ในสนามแข่งขันก็ลอบอุทานว่าไม่ดีแล้ว

“นี่คือกำยานหลับใหล！”

ในเวลานี้ผู้เข้าแข่งขันที่จดจ่ออยู่กับการแข่งขันเองก็สัมผัสได้ถึงสิ่งผิดปกติ

เพียงแต่มันก็สายเกินไป

ศีรษะของพวกเขาหนักอึ้ง

การกระทำที่ทำอยู่ก็ช้าลง และเพียงไม่นานก็มีเสียงอู้อี้ดังขึ้นจากเตาหลอมยาที่อยู่ตรงหน้า

ไม่ต้องคิดอะไรมากเลย ยานี้ถือว่าผิดพลาดแล้ว

และในสนามแข่งขันก็มีเสียงเช่นนี้ดังขึ้นไม่หยุด

โอกาสผิดพลาดที่มีเพียงครั้งเดียวสูญหายไปอย่างไร้ค่าเช่นนี้แล้ว

เมื่อรอให้สติของพวกเขากลับมา

ก็พบว่าผู้เข้าแข่งขันชาวญี่ปุ่นที่อยู่ในทีมเดียวกันกับพวกเขานอกจากจะไม่ช่วยแล้ว

แต่ยังเป็นคนที่ใช้กำยานหลับใหลนี้

คนเกือบหนึ่งร้อยคนได้หลอมกำยานหลับใหลออกมาพร้อมกัน ไม่ต้องบอกก็สามารถจินตนาการได้

“พวกคุณบ้าแล้วหรือไง ถ้าหากว่าผมแพ้ พวกคุณก็อย่าคิดว่าจะไปต่อได้”

ตามกฎของการแข่งขัน ในแต่ละทีมหากมีใครเพียงแค่คนเดียวแพ้อีกสามคนจะต้องถูกคัดออก

เมื่อได้ยินพวกเขาพูดด้วยความโมโห

เหล่าผู้เข้าแข่งขันที่สร้างกำยานหลับใหลขึ้นมาก็ยิ้มอย่างดูถูก

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่เป็นไร อย่างไรเสียผมก็ไม่มีโอกาสชนะอยู่แล้ว

ทำให้พวกคุณทุกคนออกจากการแข่งขัน ตำแหน่งผู้ชนะเลิศจะต้องเป็นของประเทศเทวาเรา”

การถามคำถามเช่นนี้เกิดขึ้นไปทั่วสนามแข่งขัน

แต่ถ้าหากพิจารณาอย่างละเอียดสักนิดก็จะพบว่า