หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2241

สมาคมแพทย์เป็นเพียงสมาคมที่กำกับดูแลด้านการจัดการเท่านั้น ซึ่งเดิมที่เป็นชื่อทั่วไปขององค์กรแพทย์ชาวจีนและแพทย์ตะวันตกในประเทศจีนและสภาผู้สูงอายุเป็นหน่วยงานที่มีอำนาจสูงสุดในการตัดสินใจของสมาคมแพทย์

ในบรรดาสมาชิกทั้งหมดแทบไม่มีใครรู้เลย เว้นแต่ผู้บริหารระดับสูงเท่านั้นและ “ห้องทดลองใต้ดินวั่วหลง” ของสภาผู้สูงอายุก็ถือเป็นศูนย์กลางหลักของสภาผู้สูงอายุ

หน้าที่ความรับผิดชอบของที่นี่อย่างแรกก็เพื่อพัฒนายาตัวใหม่ ๆ ออกมา ไม่ว่าจะเป็นยาจีนหรือยาตะวันตกอีกหน้าที่หนึ่งก็เพื่อสะดวกต่อการรักษาและเอาชนะโรคที่ยากต่อการรักษาและเป็นกันมาก ตัวอย่างเช่นโรคมะเร็ง

สำหรับในช่วงนี้นักทดลองและอาจารย์แพทย์เกือบทั้งหมดในห้องทดลองได้หยุดโครงการในมือของพวกเขาทั้งหมดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทุกคนหันไปทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับโรคระบาดอันน่าสะพรึงกลัวที่เพิ่งค้นพบขึ้นมาใหม่แทน

“การวิจัยเป็นยังไงบ้าง?”

เมื่อเนี่ยคงหมิงเห็นหวงเจิงจึงเอ่ยถามเขา

ผู้รับผิดชอบโครงการที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาในขณะนี้แสดงสีหน้าลำบากใจให้เห็นและส่ายหัวให้

“ทุกส่วนที่ต้องตรวจสอบก็ได้ทำการตรวจสอบแล้ว การกลายพันธุ์ของโรคชนิดนี้เกิดมาจากสมอง หลังจากพวกเราตรวจสอบดูทีละรายการแล้ว พบว่าไวรัสชนิดนี้ออกฤทธิ์ในสมองเป็นหลัก”

ขณะที่หวงเจิงกำลังจะวิเคราะห์ให้ฟังต่อ เนี่ยคงหมิงก็ยกมือโบกปัดแล้วพูดว่า

“คุณลองชี้แนะให้คนหนุ่มสาวเหล่านี้ฟังอย่างละเอียดจะสักรอบก่อน บางที่คนหนุ่มสาวอาจมีความคิดดี ๆ มากกว่าพวกเรา”

หลังจากได้ยินดังนั้น แน่นอนว่าหวงเจิงต้องรู้สึกประหลาดใจสุด ๆ อยู่แล้ว

เพราะห้องทดลอง “วั่วหลง” แห่งนี้เป็นสถานที่ที่รวบรวมผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์และนักวิจัยชั้นนำในหวาซย่า ยิ่งไปกว่านั้นอาการของโรคที่ถูกเรียกกันว่า “ซอมบี้” แม้แต่ผู้อาวุโสของสภาผู้อาวุโสทั้งหลายยังหมดหนทาง จะเล่าให้คนหนุ่มสาวที่เสียงยังไม่แตกหนุ่มแตกสาวพวกนี้จะมีประโยชน์อะไร? เสียเวลาและเปลืองน้ำลายไปก็เท่านั้น

ในเวลานี้ไม่ใช่มีแค่หวงเจิงเท่านั้น แม้แต่นักวิจัยอีกหลายคนและศาสตราจารย์แพทย์ชาวจีนรวมไปถึงชาวตะวันตกที่นั่งอยู่ไม่ไกลและได้ยินสิ่งที่ผู้อาวุโสเนี่ยพูด ต่างพากันจ้องมองมาด้วยสายตาประหลาดใจและดูถูกดูแคลน

ความรู้สึกเช่นนี้ เนี่ยคงหมิงเองก็เข้าใจดีแต่เขาก็มีความคิดของเขาเองเช่นกัน ไม่ใช่เพราะว่าความสามารถของสมาชิก “วั่วหลง” ด้อยกว่าความสามารถของเด็กหนุ่มอย่างหลินมั่วแต่ที่ทำเช่นนี้เพราะว่าต้องการดูว่าพวกเขาสามารถเสนอมุมมองอื่น ๆ ได้บ้างหรือไม่