หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2240

เมื่อสังเกตเห็นว่าอารมณ์ของเสวียนหมิงจื่อเปลี่ยนไป

ยิ่งกว่านั้นเฟิงชิงอู๋หยากับกู่อู๋ซิวก็มองกันเป็นศัตรู

เนี่ยคงหมิงซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ก็ส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มเจื่อน ๆ อย่างจนปัญญา

“เอาล่ะ แต่ละคนก็อายุมากแล้ว ยังจะอะไรกันอีก”

“อู๋หยาจื่อ สำหรับเหตุการณ์บนเกาะไร้คน นายเข้าใจทั้งหมดแล้วใช่ไหม”

“ไม่รู้ว่านายมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้”

พอพูดคำนี้ออกมา

บรรยากาศอันซับซ้อนก็เปลี่ยนไปในชั่วพริบตา

ตอนนี้สีหน้าของผู้อาวุโสทั้งสี่ท่านก็เคร่งขรึมขึ้นมา

ทำเอาหลินมั่วกับคนอื่น ๆ อดไม่ได้ที่จะเครียดตามไปด้วย

ขณะนี้ ชิงเฟิงอู๋หยาผงกหัวด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

“รายละเอียดในเอกสาร ฉันเคยเห็นมันแล้ว”

“แต่จะให้พูดความเห็นสำหรับเรื่องนี้ ฉันต้องได้เห็นมันจริงๆ ก่อนถึงจะสามารถให้คำตอบได้”

อันที่จริงชิงเฟิงอู๋หยาออกจากเขามาไม่ไกลนัก

อย่างไรเสียในฐานะที่อยู่ในสำนักหยิ่นจง เขาเคยชินกับการใช้ชีวิตสันโดษอยู่ในป่าแล้ว

แต่ข่าวที่สมาคมแพทย์นำมาในครั้งนี้ เรื่องราวที่เกี่ยวข้องมันเป็นภัยอันยิ่งใหญ่

หากไม่จัดการให้เหมาะสม

มีความเป็นไปได้มากที่จะกระทบทั้งประเทศจีน

ถึงเวลานั้น หากจัดการไม่ถูกต้อง ก็จะเป็นภัยพิบัติของมนุษย์ทุกคน

เพราะเหตุนี้ พอเขาได้รับข่าว ก็รีบมุ่งหน้ามายังเมืองจิงทันที

หลังจากเนี่ยคงหมิงไตร่ตรองสักครู่ เขาก็กล่าวว่า

“ถ้าเป็นของจริงล่ะก็ ตามผมมาทางนี้เถอะ”

ก่อนที่เนี่ยคงหมิงจะพาทุกคนมาหน้าทางเข้าลิฟต์ เขาได้กำชับหลินมั่วกับคนอื่น ๆ เป็นพิเศษว่า

“ทุกอย่างที่จะได้เห็นได้ฟังต่อไป พวกคุณต้องเก็บไว้เป็นความลับ”

“ห้ามเปิดเผยกับใครเด็ดขาด”

พอเห็นสีหน้าจริงจังของเนี่ยคงหมิง

หลินมั่วก็พยักหน้าทันที

ขณะเดียวกันคาดเดาในใจว่า สิ่งที่จะได้เผชิญต่อไป บางทีอาจจะเป็นจุดประสงค์แท้จริงที่สภาผู้อาวุโสแห่งสมาคมแพทย์เชิญพวกเขามา

หลังจากเนี่ยคงหมิงปลดล็อกด้วยลายนิ้วมือกับจอประสาทตาแล้ว ลิฟต์ด้านหน้าก็เปิดออก