หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2255

เมื่อจั่งโหลวพูดจบ

ทั้งหลินมั่วและผู้เข้าแข่งขันจากจีนคนอื่นๆ ก็อดยิ้มมุมปากด้วยความรู้สึกขบขันไม่ได้

จั่งโหลวนั้นค่อนข้างปากร้าย

เมื่อถูกเขาตอกกลับ ใบหน้าของคูโยก็ซีดทันที

"นาย........."

ก่อนที่เธอจะโต้กลับ

จั่งโหลวก็พูดต่อ

“นายอะไร ฉันหมายถึงเธอนั่นแหละ”

ขี้เหร่แล้วยังพูดมากแบบนี้ เตรียมเฉาคาคานไปตลอดชีวิตได้เลย”

คำพูดเหล่านี้ยั่วยุคูโยจริงๆ

ความจริงแล้วเธอไม่ได้ขี้เหร่เลย ในทางกลับกันนับว่าสวยเลยด้วยซ้ำ

ทว่า เมื่อต้องมาเจอกับปากร้ายกาจของจั่งโหลวแล้ว มันทำให้รูปลักษณ์ของเธอดูเสื่อมทรามไปโดยพลัน

ด้วยความโมโห แสงสีชมพูในดวงตาทั้งสองของคูโยก็ปรากฏขึ้น พร้อมเผยพลังแห่งมนต์เสน่ห์

แต่จั่งโหลวจะตกหลุมพรางเดียวกันถึงสองครั้งได้อย่างไร

ก่อนมาที่การแข่งขัน เขาได้ไปขอยาระงับวิญญาณมาจากกู่อู๋ซิวปู่ของเขา และกินเข้าไปเรียบร้อยแล้วด้วย

เพราะฉะนั้น เวลานี้วิชามนต์เสน่ห์กระจอกเหล่านี้ไม่มีผลกับเขาเลย

“พอได้แล้ว เธอไม่ต้องมาใช้วิธีเด็กอมมือมาเล่นกับฉันเลย”

ต่อให้จ้องจนตาเป็นต้อ ก็ทำอะไรฉันไม่ได้"

ในเวลานี้ ยอดฝีมือที่คอยดูแลความเป็นระเบียบเรียบร้อยของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็หันความสนใจมาที่วังสวรรค์เก้าปีศาจ

เขาแสดงอาการเตือนด้วยสีหน้าดุดัน

ในเวลานี้อาซาฟูจิ โซโนโกะก็ตบบ่าของวังสวรรค์เก้าปีศาจเบาๆ

เธอจึงได้สติ

และรู้ว่าตนเองนั้นหุนหันเกินไป

วังสวรรค์เก้าปีศาจจึงรีบถอนวิชามนต์เสน่ห์ออกทันที

หากเธอถูกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้คาดโทษว่าก่อเรื่องวุ่นวาย เธอก็อาจจะถูกถอดสิทธิ์ออกจากการแข่งขันได้

ในเวลานี้ หลินมั่วเหลือบมองไปที่ชื่อเลี่ยนและหยินหวนที่อยู่ข้างๆ ไป๋เมี่ยนหลัง แล้วเดินไปที่ตำแหน่งการแข่งขันของตัวเอง

รอจนกระทั่งทุกๆ คนแยกย้าย

เหลือเพียงคูโยที่กำลังจ้องมองตามหลังจั่งโหลวด้วยสีหน้าไม่พอใจ

เมื่อเข้าไปในห้องเล็กๆ ที่กั้นด้วยกระจกแล้ว

หลินมั่วก็มองไปที่วัตถุดิบยาบนโต๊ะยาวเป็นอันดับแรก

วัตถุดิบสำหรับยาปลุกพลังและยากระตุ้นวิญญาณมีเพียงส่วนเดียว

หรือจะพูดได้ว่า มีเพียงโอกาสเดียวเท่านั้น

การหลอมยาอายุวัฒนะสองชนิดนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย