หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2272

ขณะที่อารมณ์ของหวังเฉียงกำลังพุ่งทะยาน

จั่งลู่และคนอื่นๆ ที่เพิ่งกลับมาหลังจากออกไปซื้อวัตถุดิบก็เห็นว่าชายแปลกหน้าคนหนึ่งกำลังทำตัวโอหังต่อหน้าหลินมั่ว

ไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าไม่ยี่หระของหลินมั่วเลยแม้แต่น้อย

“นายเป็นใคร”

จั่งโหลวที่เดินตามมาถามขึ้น

หวังเฉียงหยุดการกระทำลง

ก่อนที่จะออกจากเมืองจิงไป

เขาได้ยินมาว่าหุยชุนถังถูกใช้เป็นที่รับรองให้กับลูกศิษย์หยิ่นจง

คนในเรือนหลังเหล่านี้ต้องเป็นผู้ร่วมแข่งขันของสำนักหยิ่นจงอย่างแน่นอน

สำหรับคนเหล่านี้แล้ว หวังเฉียงเจียมตัวกับพวกเขากว่ามาก

“ผมคือหวังเฉียง คนของบริษัทพัฒนาการแพทย์สมิท”

“ผมมีความแค้นส่วนตัวกับหลินมั่ว คนล้างผักของพวกคุณ หวังว่าพวกคุณจะไม่ว่าอะไร”

ตอนนี้เขาเป็นคนของบริษัทพัฒนาการแพทย์สมิท ซึ่งเป็นบริษัทที่ติดอันดับ500ของโลก

ที่พูดไปแบบนั้นก็เพื่อทำให้ลูกศิษย์หยิ่นจงหวาดกลัว

ถึงอย่างไรท่าทางตกต่ำนั้นของหลินมั่วก็คงไม่ได้มีตำแหน่งอะไรในหมู่คนเหล่านี้อยู่แล้ว

พวกลูกศิษย์หยิ่นจงคงจะไม่ขัดใจเขาแค่เพื่อคนล้างผักหรอก

แต่หลังจากที่เขาพูดจบ

จั่งโหลวก็ก้าวมาด้านหน้าเขา

“ฉันล้างนายเอง”

หลังจากนั้นหวังเฉียงก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่สันจมูก

และตัวเขาที่ลอยออกไปจนชนกับขอบกำแพงอย่างจัง

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้หวังเฉียงกุมหัวและกรีดร้องออกมา

น้ำตาตาและน้ำมูกไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

“อ้าก แกตายแน่”

“ในเมื่อแกกล้าลงมือกับฉัน แกต้องตาย”

น่าเสียดายที่คำขู่นี้ทำอะไรพวกเขาไม่ได้เลย

โดยเฉพาะจั่งโหลว

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังปากจัดอยู่แบบนี้ เขาก็อดไม่ได้อยากจะเข้าไปตบอีกสักสองที

แต่สุดท้ายหลินมั่วก็ส่ายหน้า เขาจึงปล่อยไป

ทำเพียงแค่นั่งยองและพูดขึ้นอย่างช้าๆ

“จะตายไหมฉันไม่รู้”

“แต่คนที่ทำลายหญ้าหลิงหลง ยาไป๋เจ๋ออวิ๋นเซีย ดอกอวิ๋นหวาและของอื่นๆ นี่”

“จากราคาตลาดตอนนี้ นายต้องชดใช้หนึ่งพันก้าวร้อนล้านบาท”