หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2297

หลังจากทักทายกันสักพัก

จากนั้นหลินมั่วก็พบว่าจริงๆ แล้ว ซ่าวอันเป็นบอสที่อยู่เบื้องหลังงานมหกรรมรถเทสล่า เฮิรตซ์อันโด่งดังในเมืองจิง

และในเวลาเดียวกัน ในแง่ของอสังหาริมทรัพย์ ที่ดิน ยังติดหนึ่งในสิบอันดับแรกของเมืองหลวงอีกด้วย

แน่นอนว่าไม่มีใครรู้ได้ว่าเขาได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลไป๋หรือไม่

และสำหรับซ่าวอัน หลังจากที่รู้ว่าหลินมั่วต้องการจะซื้อบ้านและรถยนต์ในอนาคตอันใกล้นี้

เขาก็หยิบแบล็คการ์ดออกมา

“หลินมั่ว คุณรับการ์ดใบนี้ไว้เถอะ

ไว้คุณมีเวลาแล้วผมจะไปเลือกเป็นเพื่อน"

หลังจากบอกปัดไปอย่างอ้อมๆอยาพักหนั่ง

ท่านผู้อาวุโสไป๋ก็บอกว่าพวกเขาทั้งหมดเป็นสมาชิกในครอบครัวของเขาเองและไม่จำเป็นต้องเกรงใจกันขนาดนั้น

หลินมั่วเลยยอมรับบัตร วิไอพี่แบล็คโกลด์ของกลุ่มหยวนซื่อกรุ๊ปอย่างไม่เกรงใจ

และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่งานเลี้ยงจะเริ่มขึ้น

ที่สร้างความประหลาดใจให้กับทุกคนก็คือ

ท่านผู้อาวุโสไป๋ซึ่งไม่เคยปรากฏต่อสาธารณชนและเก็บตัวมาโดยตลอด

วันนี้กลับขึ้นกล่าวบนเวทีด้วยตนเองจริงๆ

ภายใต้เสียงปรบมือ

ร่างที่แข็งแรงค่อยๆ เดินขึ้นไปบนโพเดียม

“ขอบคุณแขกทุกท่านที่มาร่วมงานเฉลิมฉลองของลูกศิษย์หลินมั่ว”

ศิษย์รักมีพรสวรรค์ เขาเพิ่งได้แชมป์การแข่งขันหมอเทวดามาเมื่อไม่นานนี้

ในฐานะอาจารย์ ย่อมเป็นธรรมดาที่ผมจะต้องดูเลเขาเป็นอย่างดี"

"เชิญทุกท่านกิน ดื่ม ฉลองกันให้สนุก"

แล้วข่าวที่ว่าหลินมั่วกลายเป็นหมอเทวดาคนใหม่ได้แพร่กระจายไปทั่วเกียวโต

น้อยคนนักที่จะไม่รู้ว่า หลินมั่วเป็นลูกศิษย์ของคุณท่านแห่งตระกูลไป๋

ยิ่งไปกว่านั้น ชายอาวุโสคนนี้ดูเหมือนจะลำเอียงกับลูกศิษย์คนนี้ของเขาเกินไปหน่อย

จากนิสัยเดิมที่เก็บตัวของท่านผู้อาวุโสไป๋แล้ว ไม่มีทางที่เขาจะทำเรื่องเช่นนี้ให้กับลูกศิษย์

แต่การเคลื่อนไหวครั้งนี้ค่อนข้างผิดปกติจริงๆ

และนอกงานเลี้ยง

ณ วิลล่าเมืองใต้

หนานกงยกไวน์แดง มองฉากกลางคืนในระยะไกลแล้วพึมพำ

“ผู้อาวุโสตระกูลไป๋คนนี้ มีเป้าหมายอะไรกัน”

แล้วเซวียอู่เยี่ยที่นั่งอยู่กับแก้วชาและกำลังชงชาอย่างใจเย็นก็หยุดการเคลื่อนไหวของเขาเช่นกัน

“จะเป็นอะไรไปได้อีกล่ะ ก็แค่คนแก่ที่ใจยังไม่แก่”

แล้วหนานกงจิงเลวี่ยก็ถามอย่างสงสัย “หมายความว่าผู้อาวุโสยังอยากให้ตระกูลไป๋ขยับขั้นขึ้นไปอีกเหรอ?”

เขามีความเด็ดขาดตดสินใจ รอบคอบในการคิดและโชคของเขานั้นพิเศษกว่าใครอีก

สำหรับชายหนุ่มผู้มีพรสวรรค์

เว้นแต่ศัตรูจะพิชิตได้หมด

ไม่เช่นนั้นเขาหนานกงจิงเลวี่ยก็ไม่กล้าใช้ซ้ำ เกรงว่าวันหนึ่งหลินมั่วอาจจะมาแย่งตำแหน่งก็เป็นได้

อย่างไรก็ตาม สำหรับคำพูดพวกนั้นของเซวียอู่เยี่ย หนานกงจิงเลวี่ยก็ฟังหูไว้หู

คนคนนี้ดูน่าสงสัยอย่างยิ่งและความสามารถในการควบคุมของเขาก็สูงมาก

แน่นอนว่าเววียอู่เยี่ยคนนี้กับหลินมั่วไม่ได้รู้จักกันแค่ผิวเผินอย่างแน่นอน

และในตอนที่หนานกงจิงเลวี่ยกำลังคิดเรื่องนี้

จู่ๆเซวียอู่เยี่ยก็ถามขึ้นมา

“ว่าแต่ ทำไมผมถึงไม่เห็นหมากรุกตัวเล็กๆ ของคุณเลยล่ะ”

หนานกงจิงเลวี่ยเพียงกลอกตา

“หมากรุกเล็กๆอะไรกัน พูดไม่เข้าหูเอาเสียเลย

ฉันกับบัณฑิตหน้าขาวคนนั้น ไม่มีทางเป็นคู่หูกันได้เหรอ"

พอคำพูดนั้นหลุดออกมา

เซวียอู่เยี่ยก็พยักหน้า

จากนั้นก็หยุดพูด