หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2308

หลินมั่วเองก็ไม่คาดคิดว่า จะมีเงินมากขนาดนี้ในบัตรธนาคารใบนี้

ตอนที่ถามซ่งจื่อหลาน เธอก็บอกเพียงว่ามันเป็นเงินปันผลจากกำไรของสเปรย์อวิ๋นช่วง

จากนั้น เขาก็จัดการธุรกิจและวางสายโทรศัพท์

“ผู้จัดการเจียง แล้วเงินร้อยล้านของคุณ จะได้รับเมื่อไหร่”

หลังจากเก็บโทรศัพท์มือถือแล้ว

หลินมั่วก็ถามด้วยรอยยิ้ม

คนที่ลำบากใจที่สุดในเวลานี้ ก็คือผู้จัดการเจียงแล้ว

นึกถึงสิ่งที่เขาเพิ่งคุยโวโอ้อวดไปเมื่อครู่นี้ ใบหน้าของเขาก็แดงก่ำทันที

“เป็นไปไม่ได้

สภาพจนๆ อย่างคุณ จะเอาเงินมาจากไหนมากมายขนาดนี้”

บัตรธนาคารใบนี้ คุณคงจะไม่ได้ขโมยมาหรอกนะ!”

ดูเหมือนว่านี่เป็นเหตุผลเดียว ที่จะสามารถทำให้เขารู้สึกสบายใจมากขึ้นในเวลานี้

หลินมั่วพูดไม่ออกสำหรับคนแบบนี้

“ผู้จัดการเจียง คุณกระสับกระส่ายจนสมองเพี้ยนไปแล้วหรือ

แบล็คการ์ดที่มีเงินจำนวนมากหายไปทั้งที คุณไม่คิดว่าเงินข้างในควรจะถูกอายัดโดยเร็วที่สุดหรอกหรือ”

อีกอย่าง ถ้าผมมอบบัตรใบนี้ให้คุณ คุณจะเอามันไปใช้ได้ไหมล่ะ"

คำถามสองข้อติดต่อกัน ทำให้ผู้จัดการเจียงพูดไม่ออก

อันที่จริงเขารู้ความจริงข้อนี้อยู่แล้ว เพียงแต่มันยากที่จะทำใจยอมรับข้อเท็จจริงนี้แบบตั้งตัวไม่ทันเช่นนี้

เห็นสีหน้าพ่ายแพ้ของผู้จัดการเจียง เจ้าของร้านอาหารที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็แอบรู้สึกขบขัน

ตอนนี้ร้านอาหารขายออกแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นต้องกลัวผู้จัดการคนนี้อีกต่อไป

แบบนี้สินะที่เรียกว่า คนทำชั่วย่อมได้รับผลชั่ว

เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้

ผู้จัดการเจียงก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

ในฐานะหัวหน้าฝ่ายงานบริหารกลยุทธ์ของกลุ่มบริษัทฉาว เขาไม่เคยได้รับความอับอายเช่นนี้มาก่อน

ด้วยความโกรธจนอับอาย

เขาจึงถามกลับไปด้วยสีหน้าโหดร้ายและดวงตาแดงก่ำ

“ไอ้หนุ่ม วันนี้แกจะมีเรื่องกับฉันให้ได้ใช่ไหม

หวังว่าแกจะรู้นะว่า หากกล้าทำให้ท่านเจียงคนนี้ขุ่นเคืองใจละก็

ชีวิตวันข้างหน้าของแกในจิงตู อย่าหวังว่าจะอยู่ได้อย่างสงบสุขเลย”

หลินมั่วเพียงแค่ยิ้มน้อยๆ กับคำขู่ของเขา

“ผู้จัดการเจียง ตอนนี้เรามาพูดถึงเงินหนึ่งร้อยล้านกันดีกว่า”

สิ่งที่หลินมั่วไม่เคยกลัวเลยในชีวิต ก็คือคำพูดข่มขู่ของคนอื่น