หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2347

แสงเย็นของใบมีด

ยกดาบขึ้นแล้วหลบไปข้างหน้า

สายตาที่อาฆาต มองหลินมั่วอยู่เหมือนกับการมองคนตายคนหนึ่ง

การจู่โจมรัดคอ บวกกับการแสดงฝัมือมี่ยอดเยี่ยมต่อหน้าตัวเอง

คราวนี้จะต้องถอดหัวของหลินมั่วออกมาล้างแค้นให้กับการตายของนักดาบทองคำในเป้าจง

พร้อมกับเงาดาบปีศาจที่ยาวกว่าสามฟุตก็ฟาดฟันลงมา

ใบหน้าของผู้ที่เฝ้าดูการต่อสู้เปลี่ยนไปด้วยความตกใจ

นี่เป็นสถานการณ์ที่มีผู้เสียชีวิตสิบคนและไม่มีชีวิต

ไม่คิดว่าคนญี่ปุ่นจะฉลาดขนาดนี้

และหยวนซานก็กังวลว่าการตายของหลินมั่วจะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ไม่เช่นนั้นพวกเขาก็จะต้องรับผิดชอบร่วมกัน

เมื่อเขากำลังจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยเหลือ

ก่อนที่จะเข้ามาใกล้ พลังงานดาบอันแหลมคมก็ฟันเข้าที่แก้มของเขาโดยตรง

ยังคงอยู่ที่ขอบด้านนอก ถ้าเข้าสู่ศูนย์กลางของการรบ

เขาไม่กล้ารับประกันได้ว่าเขาจะปลอดภัย

เมื่อเห็นว่าทำอะไรไม่ได้ เขาก็ทำได้เพียงถอยกลับไปด้วยความโกรธ

“หลินมั่ว ตายซะ!”

แสงดาบใส่พลังแห่งฟ้าร้องและฟาดลงมาตรงๆ

และต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่เลี่ยงไม่ได้นี้

หลินมั่วค่อยๆ ดึงไทอาออกมา

หลังจากเอาชนะดาบฮวาได้ ทักษะดาบที่ทรงพลังที่สุดก็เปิดใช้งาน!

ดาบหัก!

ทันใดนั้นลมแรงพัดมา ฝุ่นก็ฟุ้งขึ้นมา

ยิ่งไปกว่านั้น พื้นหินอ่อนที่แข็งใต้ฝ่าเท้าก็ยังกลายเป็นเหมือนแผ่นกระดาษด้วยดาบเล่มนี้ที่เปิดออกไปทีละแผ่น

ในเวลานี้สีหน้าของคิอิชิ เน็นชินเปลี่ยนไปด้วยความประหลาดใจ

พลังที่ทำลายสวรรค์นี้ทำให้หนาวจนขนลุก

ความรู้สึกเกรงกลัวนี้เกิดขึ้นเอง

ปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณของร่างกายบอกว่าหากต่อต้านการโจมตีตรงหน้า ชีวิตของเขาจะต้องตกอยู่ในความเสี่ยงแน่นอน

ไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อย

เขารีบเตือนเพื่อนของเขา

“หนีเร็ว!”

ในเวลาเดียวกัน เขายังหยิบอุปกรณ์ช่วยชีวิตทั้งหมดออกมาด้วยมือเดียว

แต่มันก็สายเกินไป

เมื่อพลังงานดาบส่องประกายผ่านมา

ทันใดนั้นร่างทั้งเจ็ดก็แข็งตัว ดาบยาวที่อยู่ตรงหน้าเขา ซึ่งเดิมมีไว้เพื่อการป้องกันเหมือนกับดาบของเจ้าของ ฟันเข้าที่เอว

ภายใต้อิทธิพลของความเฉื่อย เขารีบเร่งไปข้างหน้าสองสามก้าว จากนั้นทรุดตัวลงกับพื้นอย่างไม่พอใจ

และคนที่ถูกโจมตีด้วยฝ่ามือของหยวนซาน คนที่หยุดร่างกาย โชคดีพอที่จะหลบหนีได้

ในอีกด้านหนึ่งคิอิชิ เน็นชิน เมื่อการ์ดช่วยชีวิตเหล่านั้นปะทะกับพลังดาบ