หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 235

ได้ฟังประโยคนี้ สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยมีสีหน้าโกรธเคืองทันที

ใช่ไง ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าหลินมั่วล่วงเกินโจวเจ๋อ จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้ยังไงกัน

“หลินมั่ว ต่อไปแกพูดจากับคนเขาให้ระวังหน่อย”

“ไม่ใช่อ้าปากพูดก็ล่วงเกินคนเขา”

“พวกเราทำธุรกิจ อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขจะนำพาความร่ำรวยมาให้ แกเข้าใจเหตุผลนี้ไหม”

สวี่เจี้ยนกงพูดสั่งสอนอย่างจริงจัง

สวี่ปั้นซย่าอดไม่ได้ที่จะโมโหแล้ว “พ่อ ทำไมพ่อถึงยังพูดจาแบบนี้อีกล่ะ”

“หลินมั่วต่างหากที่เป็นคนจัดการเรื่องนี้ให้กับครอบครัว เขาทำผิดตรงไหนแล้วล่ะ”

ฟังฮุ่ยทำปากยื่น “เขาเป็นคนก่อเรื่องนี้ขึ้นมา เขาไม่จัดการ แล้วจะให้ใครมาจัดการล่ะ”

“อีกอย่างนะ โจวเจ๋อเป็นใคร แกจะไปล่วงเกินเขาทำไมกัน”

“นั่นมันทายาทของตระกูลโจวนะ แค่ประโยคเดียว ก็ทำให้อุตสาหกรรมสวี่ซื่อของเราล้มละลายโดยสิ้นเชิงแล้ว！”

“หลินมั่วนะหลินมั่ว แกนี่มันตัวซวยจริงๆ ”

“แกดูนะว่าครอบครัวของเราเกิดเรื่องขึ้นเพราะแกกว่าเท่าไหร่แล้ว！”

สวี่ปั้นซย่า “เรื่องของโจวเจ๋อนี่จะโทษหลินมั่วได้เหรอ”

“โจวเจ๋อมาหาเรื่องเอง หรือว่าพวกเราควรโดนเขารังแกงั้นเหรอ？”

ฟังฮุ่ยยิ้มอย่างเยือกเย็น “ไม่มีเรื่องไหนเกิดขึ้นโดยที่ไม่มีสาเหตุ”

“ทำไมโจวเจ๋อจะต้องมาหาเรื่องเขาด้วย ทำไมถึงไม่มาหาเรื่องฉันล่ะ”

“ก็เพราะว่าเขามีปัญหาไง！”

สวี่ปั้นซย่า “โจวเจ๋อเป็นคนมาหาเรื่องฉัน หลินมั่วเป็นคนช่วยฉันไว้！”

ฟังฮุ่ยพูดไม่ออกเลยทันที ผ่านไปครู่ใหญ่ๆ ถึงพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “ช่วยก็ช่วยสิ ทำไมจะต้องไปยั่วให้คนเขาโมโหด้วย”

“บุคคลที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ แกจะเกรงใจคนเขาสักหน่อยไม่ได้เลยเหรอ”

“อดทนยอมอ่อนข้อให้สักหน่อย จะถึงกับเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้เหรอ”

สวี่ปั้นซย่าพูดอย่างโมโหว่า “แม่ แม่ไม่เข้าใจเหตุผลเลยจริงๆ ！”

สวี่เจี้ยนกงโกรธ “ปั้นซย่า ทำไมถึงพูดกับแม่ของแกแบบนี้ล่ะ”

หลินมั่วไม่พูดเลยสักคำตั้งแต่ต้นจนจบ

และเขาก็ไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านี้