หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2352

เดิมทีนึกว่าการเดินทางไปมณฑลก่วง จะเสียเวลานานกว่านี้

คิดไม่ถึงว่า แม้ว่าระหว่างทางจะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น

แต่โดยรวมก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น

นับว่าการเดินทางใช้เวลาไม่ถึงห้าวัน

และเมื่อรอจนหลินมั่วถึงเมืองจิงก้าวแรก

เขาก็ตรงไปหาเซวียอู่เยี่ย

หลังจากรู้เรื่องของมณฑลก่วง

เซวียอู่เยี่ยก็แสดงออกมาตรงๆ ว่าเรื่องของสาขาสมาคมพันธมิตรการต่อสู้ไม่เกี่ยวข้องใดๆกับเขา

“ครั้งแรกที่คุณโดนสมาคมพันธมิตรการต่อสู้มอบหมายให้ไปมณฑลก่วง

ฉันส่งข่าวให้ฝ่ายโน้น ให้พวกเขาร่วมมือกับคุณอย่างเต็มที่

แต่ข่าวก็โดนสกัดกั้น!”

พูดถึงตรงนี้ สีหน้าของเซวียอู่เยี่ยก็ไม่สบายใจเช่นกัน

เมืองจิงสถานที่ที่มีแต่คนมีความสามารถแต่ไม่มีใครสังเกตุเห็น แม้แต่เซวียอู่เยี่ยผู้มีแผนการที่ไม่มีใครเทียบได้ก็ดูไร้พลังเล็กน้อยอย่างเห็นชัด

แน่นอนว่าตามที่เขาอธิบาย

หลินมั่วย่อมเชื่อ

ด้วยสถานะของอู่เยี่ย ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องโกหกในเรื่องนี้

คิดถึงตรงนี้ จู่ๆหลินมั่วก็เปลี่ยนหัวข้อ

“ใช่แล้ว อู่เยี่ย สำหรับเรื่องของตระกูลซ่ง คุณวางแผนจะจัดการอย่างไร!”

และสำหรับเรื่องนี้ ดูเหมือนเซวียอู่เยี่ยจะไม่ได้เก็บมาใส่ใจ

แค่หยิบถ้วยชาขึ้นมาอย่างใจเย็น

“จัดการ? ทำไมต้องจัดการ เขาเป็นพ่อตาของฉัน

ในเมื่อคนแก่ สามารถกลับมายืนหยัดได้อย่างยิ่งใหญ่อีกครั้ง ฉันซึ่งเป็นลูกเขย

ย่อมไม่สามารถฝ่าฝืน เขาอยากทรมานก็ปล่อยเขาไปทรมานเถอะ”

เบื้องหลังการเปิดใจ เขาแสดงความมั่นใจด้วยเช่นกัน

ดินแดนทางใต้ เป็นของเขาเซวียอู่เยี่ย

คนอื่นคิดอยากยื่นมือเข้ามา ก็ได้แต่คิด

หลินมั่วรู้ดีว่าไม่สามารถถามอะไรได้มาก

คิดๆก็คือ ด้วยอุปนิสัยของเซวียอู่เยี่ย จะแสดงความคิดภายในใจของตัวเองออกมาได้อย่างไร

เดิมทีริเริ่มจะมาหาอู่เยี่ย อีกด้านก็เพื่อปฏิบัติตามคำสั่ง

อีกด้านก็คิดอยากหยั่งเชิง ท่าทีของเซวียอู่เยี่ยที่มีต่อสถานะผู้นำของมณฑลก่วง

วันนี้โดนอีกฝ่ายตอบกลับแบบขอไปที

ทำให้หลินมั่วตระหนักว่า ไม่รู้ควรจะถามคำถามนี้ด้วยวิธีที่ละเอียดอ่อนได้อย่างไร

จากนั้นตอนที่หลินมั่วกำลังลังเล