หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2377

หลังจากเนี่ยคงหมิงบ่นออกไป

ความสัมพันธ์ของสองพี่น้องก็ดีขึ้นไม่น้อย

ส่วนหลินมั่วนั้น หลังจากส่งเหล่าผู้อาวุโสแล้ว

เขาก็ขอตัวลาไป

ถึงอย่างไรเรื่องที่ร้านก็ยังจัดการไม่เสร็จ

เขาต้องเตรียมตัวในการแข่งทำโจ๊กกับตระกูลสวี่ในวันพรุ่งนี้

สองพี่น้องตระกูลนี่เข้าไปยังห้องลับเพื่อหารือกัน

เนี่ยคงหมิงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังจากที่พี่ชายของเขาเกษียณออกไปอย่างละเอียด

สีหน้าของเนี่ยชิงเฟิงก็เคร่งครึ้มขึ้นเช่นกัน

“คิดไม่ถึงว่าเหตุการณ์จะวุ่นวายถึงขนาดนี้”

“ยังดีที่ทางพันธมิตรศิลปะต่อสู้มีเซวียนเหยียนหมิงกับคนใหญ่คนโตอยู่”

“มีเพียงอำนาจบางอย่างเท่านั้นที่เลวร้ายอย่างเห็นได้ชัด”

“นี่คือปัญหา”

ถึงแม้ว่าปัญหาของตระกูลหลักทั้ง 10 กับหกราชันย์จะเกิดขึ้นอยู่ตลอด

แต่ภายใต้อำนาจของพันธมิตรศิลปะต่อสู้พวกเขาจึงอยู่ในสภาพสมดุลกันเรื่อยมา

หลายปีมานี้ การต่อสู้อย่างลับๆ เริ่มจริงจังมากขึ้นเรื่อยๆ

เนี่ยคงหมิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าหนักใจ

“สองตัวแปรสำคัญในหมากเกมนี้...

...หนึ่งในนั้นคือหลินมั่ว”

“เขาเป็นหนึ่งเดียวที่มีสายเลือดของราชันย์แห่งแดนเหนือ...

...ขณะที่ชื่อเสียงของเขาค่อยๆ เพิ่มขึ้น ความสนใจก็มุ่งไปที่เขาขึ้นเรื่อยๆ”

“ยิ่งไปกว่านั้น สมบัติของตระกูลหลินที่ถูกทำลายล้างตระกูลไปแล้วก็อยู่ที่เขาด้วยเช่นกัน”

เมื่อฟังมาจนถึงตรงนี้

เนี่ยชิงเฟิงก็เกิดความสงสัยขึ้นมา

“เป็นของสิ่งใดกัน”

เนี่ยคงหมิงตอบไปตามตรง “ทักษะทางการแพทย์ที่สืบทอดมาจากหมอเทวดาศักดิ์สิทธิ์หลินฉงเซวียน”

หลังจากพูดออกไป

เมื่อชิงเฟิงก็ลุกขึ้นยืนทันที

“หลินฉงเซวียน บรรพบุรุษรุ่นที่สามของวงการแพทย์หรือ”

“มิน่าล่ะ มิน่าล่ะ”

“ว่ากันว่าปรมาจารย์หลินไม่เพียงแต่เป็นผู้บุกเบิกศิลปะการฝังเข็มและรมยาเพื่อขจัดโรคเท่านั้น”

“เขายังมีสูตรลับในการกลั่นน้ำอัมฤตอีกด้วย”

“ไม่แปลกใจที่คนมีอำนาจในตอนนั้นจะกล้าทำเรื่องที่ผิดฟ้าดิน”

หลังจากพูดออกไปแบบนั้น เนี่ยชิงเฟิงก็จัดการกับความคิดของตัวเอง

“ข้าว่าหลินมั่วคนนี้ แม้ว่าจะมีเรื่องเป็นเรื่องตายเกิดขึ้นมากมาย”

“แต่ก็ยังโชคดี ทุกๆ อย่างอยู่ในที่ของมัน”

“จริงสิ แล้วอีกหนึ่งตัวแปรที่เจ้าพูดถึงล่ะ”

เนี่ยคงขมวดคิ้วแน่นขึ้นกว่าเดิม

“อีกคนคือหนานป้าเทียน”

มือของเนี่ยคงหมิงก็สั่นเทา

“ลืมบอกพี่ไป”

“ความสัมพันธ์ของหลินมั่วกับหนานป้าเทียนดีมาก”

ปากของเนี่ยชิงเฟิงกระตุกขึ้นอย่างช่วยไม่ได้

นี่เขาไม่พอใจงั้นหรือ

“เอาล่ะ เอาล่ะ”

“จัดการเรื่องมากมายขนาดนี้ ลำบากเจ้าแล้ว”

“รอพรุ่งนี้จัดการเรื่องอาหารยาทางด้านหลินมั่วเสร็จแล้ว”

“ข้าจะไปตามผู้อาวุโสที่เกษียณออกไปแล้วกลับมา”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น

เนี่ยคงหมิงก็ดีใจขึ้นมาทันที

ตอนนี้สมาคมแพทย์ขาดคนเป็นอย่างมาก ทำให้เขายุ่งจนปลีกตัวไปไหนไม่ได้

“พี่ พวกเขาเกษียณไปตั้งหลายปีแล้ว ถ้าพวกเขาไม่ยอมกลับมาล่ะ”

เนี่ยชิงเฟิงตบโต๊ะทันที

“หึ ถ้ายังไม่ตาย ยังไงก็ต้องกลับมาเมืองจิงเท่านั้น”

“ถ้าไม่กลับมาก็ตัดออกจากตำแหน่งผู้อาวุโสไปซะ”

เนี่ยคงหมิงต้องการประโยคนี้นี่แหละ

ผู้อาวุโสหลายคนที่เกษียณออกไปได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากพี่ชายของเขา

และส่วนใหญ่ก็ติดหนี้บุญคุณของพี่ชายเขาด้วย