หลังจากฟังสวี่ปั้นซย่าแนะนำตัวเองเสร็จ
เหล่านักปรุงอาหารยาก็มองตากันพร้อมกับรอยยิ้มที่มีความหมายเป็นนัย
มีเพียงเนี่ยชิงเฟิงที่หัวเราะขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี
“ตาเฒ่าเซียงหยาง พูดไม่คิด คนรักเขาหึงแล้วนั่น”
พูดจบทุกคนก็หัวเราะเฮฮากัน
สวี่ปั้นซย่าที่ถูกออกวัตถุประสงค์ออกก็หน้าแดงก่ำขึ้นมา
เธอหยิกไปที่เอวของหลินมั่วอย่างจังด้วยความเขิน
หลินมั่วเจ็บจนหายใจชะงักไปครู่หนึ่ง
ขณะที่เสียงหัวเราะดังระงมไปทั่ว
ฟังยวนก็วิ่งเข้ามาจากที่ไกลๆ
“ทำความเคารพอาจารย์ลุงกับผู้อาวุโสทุกท่านครับ”
“อาจารย์ให้ผมมารับผู้อาวุโสทุกท่านไปยังสภาอาวุโสครับ”
ตอนที่เขาทำความเคารพ
เนี่ยชิงเฟิงก็ขมวดคิ้วขึ้น
“เสี่ยวยวน หลายปีมานี้ ศิษย์น้องของเจ้าออกไปสร้างเชื่องเสียงมากมาย”
“เหลือแต่เจ้านี่แหละ”
“ถ้าไม่ได้จริงๆ เจ้าไปฝึกกับพวกอาจารย์ลุงก็ได้”
“ดูจากสภาพของเจ้า เจ้าทิ้งทางแพทย์ไปเป็นชาวนาแล้วหรือ”
ขณะนี้ฟังยวนไม่เพียงแต่ผมเผ้ายุ่งเหยิง ร่างกายมอมแมมเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ดูไม่ได้ ตอน 2379 ทั้งที่มีเหรียญ Error...
ทำไมดูไม่ได้...
ทำไมผมกดอ่านตอน 2211 ไม่ได้ครับ ขึ้นว่า Error เหรียญผมก็ยังเหลืออยู่ครับ Admin...
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...