หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2392

ละทิ้งทุกอย่างแล้วพูดออกมาจากความรู้สึก

จริง ๆ แล้วหลินมั่วนับถือเซวียอู่เยี่ยมาก

มีผู้หญิงตั้งเท่าไรที่อิจฉารักที่ทะนุถนอมของภรรยา

ถึงแม้ว่าคุณนายเซวียจะแต่งงานกันมาหลายปีแล้ว ทว่าไม่เคยให้กำเนิดทายาทเลย

แต่เซวียอู่เยี่ยไม่เคยพูดว่าจะหาคนรักอื่นด้วยเหตุนี้เลย

หนึ่งในสาเหตุนั้นถึงแม้ว่าหลินมั่วไม่ทราบแน่ชัด

แต่เซวียอู่เยี่ยนั้นควบคุมอาณาเขตอันกว้างใหญ่ของหกมณฑลทางใต้

ไม่มีทายาทสืบทอดแล้วประเทศนี้ใครจะมาเป็นผู้สืบทอดต่อล่ะ?

สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความรักที่ไม่มีสิ่งใดเทียบได้ของอู่เยี่ยที่มีต่อภรรยา

เมื่อหลินมั่วมองไปที่อู่เยี่ยอีกครั้งก็ไม่รู้ว่าเป็นภาพวงตาหรือไม่

ในระหว่างที่ใจลอยเขาสัมผัสได้ถึงความเหงาอย่างที่คาดไม่ถึง

จนกระทั่งหลินมั่วเปิดหน้าต่างเพื่อที่จะสูดอากาศ

ด้านนอกฝนกำลังตกปรอย ๆ ละอองฝนค่อย ๆ สาดกระเซ็นเข้ามา

บนท้องถนนผู้คนที่สัญจรอยู่ต่างก็เร่งฝีเท้าหาที่หลบฝนที่ใกล้ที่สุด

“ฝนตกแล้ว!”

หลังจากที่พูดพึมพำ

เซวียอู่เยี่ยก็ปิดฝากาน้ำชา

“ฉันอาจจะแก่แล้วจริง ๆ

จำไดว่ก่อนหน้านี้ฉันไม่ได้พร่ำบ่นมากขนาดนี้”

“เอาละ ที่มาหานายก็แค่อยากจะพูดเรื่องสัพเพเหระเท่านั้น”