หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2394

อาณาเขตเมืองจิง

เพื่อที่ตระกูลสวี่จะถ่วงเวลาพวกกลุ่มคนญี่ปุ่นไว้

เรียกได้ว่าใช้ความพยายามอย่างเต็มที่

ทั้งนางแบบ ทั้งดาราหน้าใหม่

การบริการแบบครบวงจรทำให้คนของหยิ่นจงได้เข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าสิ่งใดถึงจะเป็นลูกผู้ชายอย่างแท้จริง

“ท่านคะ ไม่ไหวแล้วค่ะพวกเราดื่มต่อไม่ไหวแล้ว

ขืนดื่มต่อคงกลับไม่ได้แล้ว”

ขณะที่โอบสองสาวสวยรูปร่างสุดฮอต

รองประธานของมัตสึโอะโบกมือปฏิเสธอยู่ต่อเนื่อง

ในเวลานี้กองกำลังอื่น ๆ ทุกคนแก้มแดงเริ่มพูดจาเรื่อยเปื่อยไม่รู้เรื่อง

บางคนนอนคว่ำอยู่บนโต๊ะเหล้ายังคงไหลออกมาจากมุมปาก

ในตอนที่ชายชรายังคิดที่จะชักชวนให้ดื่มอีกครั้ง

ทันใดนั้นพนักงานบริการก็เดินเข้ามา

“ท่านคะ เหล้าอุ่นเรียบร้อยแล้วจะให้ยกมาอีกไหมคะ?”

เมื่อคำพูดพวกนี้ออกมา

ชายชราใช้ตะเกียบที่อยู่ในมือ จากนั้นก็คีบท้องปลาขึ้นมาด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

“ยังจะต้องถามอีกเหรอ?

วันนี้ถ้าหากแขกคนสำคัญของพวกเรายังดื่มไม่เต็มที่

พวกเธอก็อุ่นต่อไปเรื่อย ๆ”

พูดจบเขาก็หยิบแก้วเหล้าขึ้นมาอีกครั้ง

“ท่านนักพรต ไม่เพียงแต่ท่านจะมีความสามารถด้านการดื่มแล้ว กระดูกร่างกายก็ยังแข็งแรงมีพลังอีกด้วย

พวกเราได้เชิญแขกรับเชิญหญิงมาสองสามคน จะแอบบอกว่าทุกคนล้วนกลัวท่านกันหมด”

เมื่อได้ยินคำนี้

นักพรตฮาจิมันก็ดูเหมือนว่าทำเรื่องใหญ่โตที่สุดยอดสำเร็จ

จิตใต้สำนึกของเขาก็เชิดคอขึ้นมาทันที

“ผู้อาวุโส ชมเกินไปแล้ว

มา ผมขอดื่มให้คุณซักแก้ว”

แก้วเหล้ากระทบกัน เหล้าขาวอีกแก้วก็หมดไป

เพียงแต่เมื่อสวี่อี้เจ๋อจะเข้ามารินเหล้าให้อีกครั้ง

นักพรตฮาจิมันก็รีบพูดห้ามไว้

“น้องสวี่ดื่มต่อไม่ได้แล้วละ

ไม่เช่นนั้นเพื่อนทั้งหลายของผมจะไม่มีคนดูแล”

ขณะที่พูดเขาก็ชี้ไปที่เพื่อนรุ่นเดียวกันและรุ่นน้องที่เมาไม่ได้สติที่รายล้อมอยู่

แต่เดิมผู้อาวุโสสวี่เป็นคนฉลาด

เมื่อมองดูสีหน้าของนักพรตฮาจิมันก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายถึงขีดจำกัดแล้ว

ที่พูดว่าต้องดูแลก็เป็นเพียงแค่ข้ออ้างเท่านั้น

“อย่าประมาทไว้ใจคนจนเกินไป

ถ้าหากพวกเขามีคนแกล้งทำเป็นเมา แผนการของพวกเราก็จะถูกเขาทำลาย”

แน่นอนว่าสวี่อี้เจ๋อตระหนักได้ถึงความสะเพร่าของตัวเอง ก้มหน้าลงสงบปากสงบคำ

หลังจากที่ผู้อาวุโสสวี่ตำหนิเสร็จ ก็พูดขึ้น

“คนญี่ปุ่นกลุ่มนั้น ปล่อยให้พวกเขานอนหนาวก็แล้วกัน

ยังไงซะก็เป็นพวกไม่รู้จักชั่วดี หนังด้านหนา

เหอะ เหล้าชั้นเลิศของตระกูลฉันอร่อยขนาดนั้นเลยหรือไงกัน”

“รออีกสักพักหนึ่ง นายค่อยให้คนไปส่งพวกเขากลับไปพักที่ห้องรับแขก”

“อีกอย่างส่งคนไปติดตามข่าวตระกูลเซี่ยด้วย

พวกเราเคยขายหน้ามาแล้วครั้งหนึ่ง”

“ตามที่ได้ตกลงกันไว้ก่อนหน้า ฉันถ่วงเวลาคนกลุ่มนี้ไว้แล้ว

สิ่งสำคัญคือดูความเคลื่อนไหวของเซี่ยเชียนซาน”

ตามที่อีกฝ่ายได้กล่าวไว้

แผนการในครั้งนี้คือทำให้หลินมั่วจนมุมให้ได้

ไม่เช่นนั้นผู้อาวุโสสวี่ในฐานะหัวหน้าตระกูลหลักทั้งสิบที่ยิ่งใหญ่

ทำไมต้องฝืนปั้นหน้ายิ้มให้กับคนญี่ปุ่นพวกนั้น

ทางฝั่งของเขาสำเร็จแล้ว ต่อไปก็รอผลลัพธ์จากตระกูลเซี่ย