หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2395

วันต่อมา

ชาวญี่ปุ่นที่ร่างกายว่างเปล่าด้วยฤทธิ์เหล้า ก็เดินสะลึมสะลืมกลับมาถึงลานใหญ่ที่ตระกูลเซี่ยเตรียมไว้ให้

เพียงแต่ยังไม่ทันได้เดินเข้าไป

ก็มีเสียงคร่ำครวญดังออกมาจากด้านใน

“พี่คิอิชิ ทำไมพี่ถึงไม่อดทนไว้ล่ะ?

เวลาห่างเพียงแค่ครึ่งวันเองนะ

เวลาห่างกันแค่ครึ่งวันเท่านั้นเอง”

เมื่อได้ยินเสียงร้องไห้

ทุกคนก็รู้สึกได้ทันทีว่ากำลังเจอกับเรื่องร้าย

หลังจากที่รีบเดินเข้าไปในคฤหาสน์

สิ่งที่เห็นก็คือศพคิอิชิ เน็นชินแห่งสำนักดาบทองคำฮิระ รวมไปถึงดาบสัตตะภาวนาพุทธะที่หักเป็นสองส่วนวางอยู่ข้างศพ

ในเวลานี้

ทุกคนต่างได้สติขึ้นมาทันที

ตามมาด้วยพลังอาฆาตที่อัดแน่น

นักพรตฮาจิมันก้าวขึ้นมาแล้วถามขึ้น

“ผู้นำตระกูลเซี่ยนี่มันเรื่องอะไรกัน?

คิอิชิ เน็นชินบอกว่าจะรีบไปมณฑลก่วงเพื่อสกัดกั้นฆ่าหลินมั่วกับคนของตระกูลเซี่ยไม่ใช่หรือไง?”

“ทำไม ทำไมถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น”

ขณะที่ชี้ไปที่ร่างของคิอิชิ เน็นชิน เขาโกรธจนตัวสั่นไปทั้งตัว

คน ๆ นี้คืออัจฉริยะอันดับต้นที่สำคัญมากของประเทศญี่ปุ่น

ผู้อาวุโสของสำนักดาบทองคำฮิระไม่เพียงแต่ระบุชื่อแต่งตั้งเป็นผู้นำคนต่อไป แม้แต่ยังกล้าพูดจาห้าวหาญ

เมื่อถึงเวลาดาบของคิอิชิ เน็นชินก็จะสามารถโค่นขุนเขาใหญ่แห่งประเทศจีนที่ไม่เคยมีใครข้ามผ่านได้มาก่อน

และพรสวรรค์ด้านการต่อสู้ของคิอิชิ เน็นชินนั้นทิ้งห่างไม่เห็นฝุ่นจริง ๆ

เมื่ออายุเพียงยี่สิบต้น ๆ เป็นเพียงหนึ่งเดียวที่เข้าใจเจตนารมณ์ของดาบ

พรสวรรค์เช่นนี้ แม้แต่ผู้อาวุโสที่แข็งแกร่งก็ยากที่จะสามารถเทียบเท่าได้

ในเวลานั้นเมื่อเขาเผยพรสวรรค์ที่โดดเด่น

ก็คือเป้าหมายที่ซามูไรทั่วทั้งประเทศญี่ปุ่นให้ความสำคัญในการปลูกฝัง

และตอนนี้บุคคลอัจฉริยะผู้นี้ได้เสียชีวิตในเขตประเทศจีน

ที่ข้างเท้าของเขา

เซี่ยไป่เหอคุกเข่าก้มศรีษะลงอย่างหมดหวัง

“ผู้อาวุโสทั้งหลาย เรื่องเป็นเป็นความผิดของผมเอง

ตอนแรกที่พี่คิอิชิบอกว่าจะไปฆ่าหลินมั่ว

ผมควรจะพยายามห้ามเขาไว้”

“ไม่อย่างนั้นก็คงไม่ไปที่มณฑลก่วงและถูกหลินมั่วลงมือฆ่า”

“เรื่องนี้เป็นความผิดของผม ความผิดของผมคนเดียว”

ตามมาด้วยเสียงร้องไห้ที่บาดใจของเขา

คนญี่ปุ่นจับประเด็นหลักของปัญหานี้ได้ในทันที

“น่ารังเกียจนัก เป็นหลินมั่วที่สมควรตายคนนั้นอีกแล้ว

คิอิชิ เน็นชินตาย ถึงแม้ว่าผู้ร้ายคือหลินมั่ว

แต่พวกเขาตระกูลเซี่ยอย่างน้อยก็ต้องร่วมรับผิดชอบด้วย

มีเพียงแค่ลงมือหลานชายของตัวเองเท่านั้น ถึงจะสามารถให้คำอธิบายกับพวกคนญี่ปุ่นได้

แน่นอนว่าเมื่อเห็นฉากนี้

ตัวแทนกลุ่มกองกำลังญี่ปุ่นสีหน้าก็ดูดีขึ้นเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด

“ผู้นำตระกูลเซี่ย เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเพื่อนไป่เหอ

ทำไมต้องจัดการรุนแรงอย่างนี้ด้วย”

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้พูดเกลี้ยกล่อมด้วยความจริงใจ

แต่สิ่งที่เซี่ยเชียนซานต้องการก็คือคำพูดของพวกเขา

ข่าวคราวที่นี่

แน่นอนว่าวินาทีแรกที่ผู้อาวุโสสวี่ได้ยินเขาก็ตกใจ

“ไม่คิดเลยว่าเซี่ยเชียนซานจะใจกล้าขนาดนี้

ดีมาก ดีมาก”

“หลินมั่ว ฉันจะดูสิว่าแกจะตายไหม”

ในเมื่อกลายเป็นศัตรูกันแล้ว

และความสามารถพิเศษของหลินมั่วก็เป็นหนามพิษในหัวใจของตระกูลสวี่

หากไม่ดึงออกมา ที่สุดแล้วพวกเขาก็จะกินไม่ได้ นอนไม่หลับ

ในตอนนี้กระแสวนการสมรู้ร่วมคิดได้ก่อตัวขึ้นอย่างเป็นทางการ