หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 240

สวี่ปั้นซย่ามองพ่อแม่ของเธอด้วยความกลัดกลุ้ม “พ่อแม่ ทำไมถึงเป็นแบบนี้คะ”

“ตำรวจให้หลินมั่วกลับมาแล้ว แปลว่าเขาไม่ได้ฆ่าใครตาย!

“คุณโจวคะ ฉันหวังว่าคุณจะสืบให้ชัดเจนก่อนค่อยมาพูดนะคะ!”

“สามีของฉัน ไม่ใช่ฆาตกรแน่นอน!”

โจวหงเหว่ยยิ้มเยาะ “นังแพศยา หุบปาก!”

“เธอบอกว่ามันไม่ใช่ฆาตกร ก็ไม่ใช่งั้นหรือ”

“หึ คนแซ่หลิน ต่อให้แกกลบเกลื่อนเก่งกว่านี้ ก็ไม่มีประโยชน์!”

“หลักฐานที่ชัดเจนอยู่ในมือตระกูลโจวของฉันแล้ว มันพิสูจน์ได้ว่าแกเป็นฆาตกร!”

“บอกไว้เลยว่าครั้งนี้แกไม่รอดแน่!”

“ไม่ใช่แค่แกเท่านั้น ยังมีตระกูลสวี่อีก โดยเฉพาะนังแพศยาสวี่ปั้นซย่า”

“เรื่องนี้เป็นเพราะเธอคนเดียว ฉันจะทำให้เธอต้องตายทั้งเป็น!”

สีหน้าท่าทางของโจวหงเหว่ยดุร้ายน่ากลัว ทำอย่างกับว่าเขาได้เหยียบสวี่ปั้นซย่าไว้แทบเท้าแล้ว

สวี่เจี้ยนกงร้อนใจแล้ว “คุณโจว หลินมั่วคนนี้ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเราตระกูลสวี่เลยครับ!”

“เรื่องที่มันทำ พวกเราก็ไม่รู้เห็นด้วย”

“ความผิดใคร คนนั้นก็ต้องรับผิดชอบสิ คุณ...คุณอย่าเอาเราไปเกี่ยวด้วยเลย...”

ฟังฮุ่ยปาดน้ำตา “หลินมั่ว แกมันไอ้ตัวซวย แกทำบ้าอะไรลงไป!”

“แกคิดว่าบ้านฉันยังวุ่นวายไปพอหรือไง ถึงต้องหาเรื่องเดือดร้อนมาให้อีก!”

“แกอยากจะให้บ้านเราอับอายไปทั้งชาติเลยใช่ไหม”

“แก...แกอยากตายก็ตายไปสิ ทำไมต้องลากพวกเราไปด้วย...”

หลินมั่วไม่ได้พูดอะไรสักคำ เขาเดินไปตรงหน้าโจวหงเหว่ย

โจวหงเหว่ยเยาะเย้ย “ทำไมรึ ไม่ยอม?”

“ไม่ยอมก็ช่วยไม่ได้!”

“วันนี้ฉันจะต้องเอาชีวิตเน่าๆ ของแกกับนังแพศยาสวี่ปั้นซย่าให้ได้...”

ยังไม่ทันจะพูดจบ หลินมั่วก็ยกมือขึ้นตบหน้าโจวหงเหว่ยไปหนึ่งฉาด จนโจวหงเหว่ยคว่ำลงไปที่พื้น

“แกกล้าตบฉันงั้นหรือ!”

โจวหงเหว่ยคำราม และเมื่อเขากำลังจะลุกขึ้น หลินมั่วก็ถีบซ้ำเข้าไปที่หน้าของเขา

เขาล้มคว่ำลงไปกองที่พื้น เลือดออกจมูกและปาก รู้สึกเสียหน้ามาก

ขณะนั้นเอง ที่หน้าประตูก็มีคนของตระกูลโจวหลายคนวิ่งเข้ามา

“จัดการมันเดี๋ยวนี้!”