หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 239

สวี่ปั้นซย่าถามอย่างร้อนใจ “พ่อคะ ใครบอกว่าหลินมั่วฆ่าคนตายคะ”

“หลินมั่วแค่จับโจวเจ๋อไป ใครเห็นเขาฆ่าคนหรือคะ”

“เรื่องนี้ยังไม่ได้ข้อสรุป ทำไมพ่อกับแม่ถึงพูดแบบนี้”

ฟังฮุ่ยกล่าวว่า “มันโดนตำรวจจับไปเรียบร้อยแล้ว แบบนี้ยังไม่ได้ข้อสรุปอีกหรือ”

“หลินมั่วคนนี้ หน้าตาบอกยี่ห้อว่าเป็นฆาตกร ทำไมลูกไม่ยอมเชื่อสักที”

“ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น ตระกูลสวี่ของเรา จะต้องไม่มีลูกเขยเป็นฆาตกรเด็ดขาด!”

“ปั้นซย่า ครั้งนี้ ลูกจะเลิก ก็เลิก ถ้าไม่เลิก ก็ต้องเลิก!”

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้าเห็นด้วย “ลูกว่าจริงไหมล่ะ ถ้าเขาไม่ได้ฆ่าคน ทำไมถึงถูกตำรวจจับไปล่ะ”

“อีกอย่าง อยู่ดีๆ เขาจับโจวเจ๋อไปทำไม”

“หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ”

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยความโมโห “ที่เขาจับโจวเจ๋อไป ก็ไม่ใช่เพื่อครอบครัวของเราหรือคะ”

“หลี่เฉียงถูกโจวเจ๋อบงการ หลินมั่วก็เป็นคนที่คิดจะช่วยแก้ไขปัญหาให้เราไม่ใช่หรือคะ”

“พ่อแม่ช่วยมีมโนธรรมหน่อยได้ไหม เขาทำเพื่อพวกเรา แต่พ่อกับแม่กลับแดกดันถากถางเขาแบบนี้”

ฟังฮุ่ยโมโห “แกว่าใครไม่มีมโนธรรม”

“เขาช่วยตระกูลของเรายังไง”

“เราเป็นคนบอกให้เขาทำงั้นหรือ”

“เราขอร้องเขาหรือ”

“เขาทำผิดหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ จะมาโทษพวกเราได้ยังไง”

สวี่ปั้นซย่าพูดไม่ออก เธอนึกไม่ถึงเลยว่า พ่อแม่ของเธอจะเป็นคนลืมคุณคนได้แบบนี้

หลินมั่วต้องมาถึงจุดนี้ ก็เพราะเรื่องของครอบครัวเธอ

แต่สุดท้าย พ่อกับแม่ไม่ได้ซึ้งในน้ำใจของเขาเลยสักนิด

แถมยังแว้งกัดเขาอีกต่างหาก ช่างน่าผิดหวังจริงๆ!

สวี่ปั้นซย่ากัดฟัน “ก็ได้!”

“ถ้าอย่างนั้น ต่อไปหนูจะบอกหลินมั่วว่าอย่าทำผิดอีก แล้วก็ไม่ต้องทำเพื่อครอบครัวนี้อีกต่อไปด้วย!”

ฟังฮุ่ยยิ้มเยาะ “อุ๊ยตาย ยังจะมีครั้งต่อไปอีกหรือ”

“ปั้นซย่า ไอ้หลินมั่วคนนี้จะอยู่รอดได้อีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้”

“มันเป็นฆาตกร ฆ่าคนต้องชดใช้ด้วยชีวิต รู้ไหม”