หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2425

เมื่อกลับไปยังฐานที่พักที่ตระกูลเซี่ยจัดไว้ให้

นักพรตฮาจิมันก็หันหลังกลับไปเตะใส่มากิ อูริตะเพื่อระบายความโกรธ

“ใครอนุญาตให้แกตัดสินใจ”

ด้านมากิ อูริตะที่ล้มลงไปกองกับพื้น เธอยกมือกุมหน้าอกและพยายามเช็ดเลือดที่กลบมุมปาก

“นักพรตฮาจิมัน ข้าน้อยผิดไปแล้ว”

นักพรตฮาจิมันฮึมฮัมในลำคอ และหันกลับมา

“เรามีวิธีที่จะจัดการกับหลินมั่วอยู่แล้ว

ไม่ได้ต้องการให้คนอย่างแกมาออกหน้า”

“ถือว่าเห็นแต่หน้าตระกูลมากินะ ฉันจะไม่ว่าอะไร

แต่ยังไงเธอก็เตรียมใจไว้ด้วยแล้วกัน”

ตระกูลเฮิงอู่ผิง เป็นตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุด

แต่ตอนนี้ทั้งสองคนกลับต้องมาสูญเสียแขนขาเพราะเธอ”

“อธิษฐานให้ตระกูลของเธอปกป้องเธอได้แล้วกันนะ”

หลังจากพูดจบ เขาก็เดินจากไปทันที

ทิ้งให้มากิ อูริตะนั่งคุกเข่าอยู่ด้วยใบหน้าที่ดูสับสน

เสียใจงั้นเหรอ?

แน่นอนว่าเธอรู้สึกใจอยู่แล้ว

เดิมทีเธอแต่คิดว่าพวกคนมากฝีมือแห่งเหมียวเจียงจะช่วยหลินมั่วเพราะเห็นแต่ความเป็นหมอเทวดา

ที่เปิดการค้าให้กับสมุนไพรของเหมียวเจียง

แต่คิดไม่ถึงเลยว่า

ความสัมพันธ์ของเจ้าแม่หนอนกู่แห่งเหมียวเจียงกับหลินมั่วจะดีมากขนาดนี้

ถ้ารู้อย่างนี้ ตีเธอให้ตายเขาก็ไม่มีทางยอมยั่วยุหลินมั่วต่อหน้าเจ้าแม่หนอนกู่แห่งเหมียวเจียวหรอก

และแน่นอนว่าเรื่องที่เธอเสียใจที่สุดคือที่เธอได้พบกับสองพี่น้องที่แสนจะบ้าระห่ำของตระกูลเฮิงอู่ผิง

ถ้าไม่ใช่พวกเขาสองคน เรื่องก็คงไม่บานปลายมาถึงจุดนี้

ตอนนี้มันโอเคแล้ว

ไม่ใช่แค่หลินมั่วจะไม่เป็นอะไร และทั้งสองคนนั้นกลายเป็นคนพิการ

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเรื่องนี้ยังไม่จบหรอก

คนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาอย่างพวกตระกูลเฮิงอู่ผิง และตระกูลมากิของเธอ รวมถึงราชันย์แห่งทะเลตะวันออก ไม่ยอมไปเขาไปง่ายๆ แน่

คิดถึงตรงนี้

มากิ อูริตะก็รู้สึกปวดหัวจนแทบจะระเปิด

ถ้าจัดการไม่ดี

เธอได้กลับบ้านเก่าโดยไม่ได้แม้แต่จะจัดงานศพแน่นอน

“ให้ตายเถอะหลินมั่ว ฉันมากิ อูริตะจะไม่มีปล่อยเธอไปแน่นอน”

ก่อนที่จะออกมาจากเมืองจิง เธอเป็นที่จิดใจดีมากๆ

ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้เขาก็ยิ่งหงุดหงิด และอดไม่ได้ที่จะตบโต๊ะระบายความโกรธ

ตอนนั้นเองก็มีหญิงสาวร่างอวบผ้าโปร่งเดินออกมา

เข้ามาหาเขาด้วยความอ่อนโยน

เอวเรียว หน้าอกอวบปรากฏอยู่ใต้ผ้าโปร่งบางๆ

“ที่รักคุณเป็นอะไรรึเปล่าคะ

ใครทำอะไรให้คุณโกรธขนาดนี้”

หลังจากพูดจบเธอก็ซุกตัวลงที่แผ่นหลังของนักพรตฮาจิมัน

“ท่านทำให้ข้าน้อยกลัว

หากท่านไม่เชื่อลองจับมันดูก็ได้ มันเต้นอยู่เพราะท่าน”

ขณะที่เธอกำลังพูด ผู้หญิงคนนั้นก็เป่าลมร้อนเบาๆ ไปที่ติ่งหูของเขา

เดิมทีเขาโมโหแบบสุดๆ

แต่พอโดนอ่อยเช่นนี้

แล้วเขาจะไปอดทนอะไรได้อีก

เขาลุกขึ้นยืนกะทันหัน

และกดผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเขาลงบนโต๊ะ

จากนั้นเสียงแห่งความสุขสมก็ดังไปทั่วห้อง