หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2424

ระหว่างรอสมาคมศิลปะการต่อสู้และชาวญี่ปุ่นให้มาที่โรงแรม

เสี่ยวหมานก็เหมือนได้สติคืนกลับมาแล้ว

ยังคงมีร่องรอยการสังหารหลงเหลือในที่เกิดเหตุ

ดูเหมือนว่าเธอจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อกี้นั้นเกิดอะไรขึ้น

เธอซบหน้าลงกับหน้าอกของหลินมั่วพร้อมกับร้องไห้พลางพร่ำเอ่ยขอโทษ

“พี่หลินมั่ว เสี่ยวหมานไม่รู้จริงๆ ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้”

“ใช่ เพวกเขาบอกว่าพวกเขาต้องการที่จะฆ่าพี่หลินมั่ว แล้วฉันก็เหมือนจะไม่รับรู้อะไรอีกเลย”

หลินมั่วกอดเสี่ยวหมานเอาไว้ในอ้อมแขนพลางตบหลังเธอเบาๆ

“ฟังนะเสี่ยวหมาน ไม่ต้องร้องไห้”

“พี่รู้ว่าเสี่ยวหมานทำไปเพราะอยากจะปกป้องพี่”

หลังจากที่หลินมั่วพยายามจะปลอบเสี่ยวหมานให้สงบลง

ก็ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะใช้พลังในวันนี้มาเกินไป ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าเธอหลับอยู่ในอ้อมแขนของเขแล้ว

แต่ใบหน้าของเธอนั้นก็ยังคงเต็มไปด้วยรอยน้ำตา

เนื่องจากคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้นั้นมีสถานะที่ค่อนข้างพิเศษ

สมาคมศิลปะการต่อสู้จะลงโทษผุ้อาวุโส ผู้อาวุโสหูเป็นคนนำทีมมาด้วยตัวเอง

หลังจากที่ทราบเรื่องราวทั้งหมดแล้ว

เขาก็เอ่ยออกมาด้วยความโกรธ

“ถ้าหลินมั่วผิดจริง ก็จงแสดงหลักฐานออกมา

แม้ว่าเขาจะเป็นหมอเทวดาแต่ถ้าเขาผิดจริงทางสมาคมศิลปะการต่อสู้ของเราก็ว่าไปตามกฎ”

“จำไว้ว่าที่นี่คือแผ่นดินเมืองจิง และไม่มีใครจะสามารถฝ่าฝืนกฎของสมาคมศิลปะการต่อสู้ได้

ใครที่มีปัญหาซ้ำแล้วซ้ำอีก เป็นตัวขัดขวางความสงบเรียบร้อย

จะต้องได้รับการลงโทษ”

หลังจากที่พูดจบเขาก็หันหลังกลับและจากไปด้วยความโกรธ

และเมื่อผู้เฒ่าหูเดินผ่านหลินมั่ว

ทันใดนั้นเขาก็ลดเสียงให้ต่ำลงและเอ่ยเตือน

“นายเองก็มีครอบครัวแล้ว

ฉันหวังว่านายจะอยู่ให้ห่างจากหลานสาวของฉันไว้”

หลินมั่วที่ถูกทิ้งให้ยืนอยู่ตรงนั้นสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสับสน

ผู้เฒ่าหูก็นำกลุ่มกฎหมายเดินหายไปในทางเดิน

นักพรตฮาจิมันที่เป็นคนสอบปากคำเขา ก็รู้ตัวเองดีว่าตัวเองนั้นก็มีส่วนผิด

เพราะสองคนนั้นที่ไม่กลัวตายเป็นคนเริ่มก่อน

ตั้งใจที่จะเข้ามาเพื่อฆ่าหลินมั่ว

เขาสั่งให้คนอื่นๆ พาร่างของทั้งสามคนที่นอนอยู่ที่พื้นออกไป