หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2434

นักพรตฮาจิมันถอนหายใจกับตัวเอง คิดว่าแผนนี้จะสมบูรณ์แบบหากดำเนินการตามแผน

ตราบใดที่ยังใช้ยานั้นซามูไรจะขึ้นสู่อำนาจและทำลายเยาวชนของประเทศจีนทีละคน

ทำยังกับแผนการประสบความสำเร็จแล้ว

แม้จะสู้อีกฝ่ายไม่ได้

ก็ทำเป็นยอมแพ้ไป ตราบใดที่ยานั้นยังไม่ถูกเปิดเผย ฝ่ายพันธมิตรศิลปะการต่อสู่ก็ไม่สามารถหาหลักฐานได้

และก็ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้ ทำได้เพียงอยู่นิ่งๆ พูดอะไรไม่ออก

แต่อย่างไรก็ตามยาวิเศษที่พัฒนาขึ้นล่าสุดยังคงมีความไม่แน่นอน

ผลข้างเคียงที่คาดการณ์ไว้ว่าจะเกิดขึ้นหลังหนึ่งชั่วโมงได้ออกอาการเร็วขึ้นกว่าสิบนาที

ดูแล้วแผนเดิมต้องล้มอีก จัดแผนการใหม่

อีกทางฝั่งหนึ่ง บนที่นั่งของผู้อาวุโส

แม้จะเป็นการโจมตีเพียงครั้งเดียวจะกระทบผู้ใหญ่ฝ่ายตรงข้ามอย่างหนักก็ตาม

แต่ในเวลานี้เนี่ยคงหมิงยังคงโกรธอยู่ในใจ

จากจุดเริ่มต้นที่ซามูไรหนุ่มมีอาการบ้าคลั่ง

เนี่ยคงหมิงก็รู้สึกได้ว่าสถานการณ์ไม่ถูกต้อง

แต่ในที่สาธารณะเขาไม่สามารถดำเนินการหรือจับผิดได้ตรงๆ

อย่างนี้แหละถึงเป็นจังหวะให้อีกฝ่ายได้ทำลายศพและกำจักหลักฐาน

จากนั้นเขาก็ลดท่าทางของเขาลงสู่ระดับที่ต่ำมาก โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อปิดกั้นการถามหาความรับผิดชอบจากฝ่ายพันธมิตรศิลปะการต่อสู้

และกลยุทธ์ของเขาในการถอยกลับเพื่อก้าวไปข้างหน้านั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการลงโทษจากการละเมิดกฎของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้

แค่ฆ่าคนก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิต เหตุและผลอยู่ตรงนี้

หากจะเอาผิดฝ่ายญี่ปุ่นของพวกเขาก็ต้องแสดงหลักฐานออกมา

หลังจากทำร้ายอีกฝ่ายอย่างหนักแล้ว เนี่ยคงหมิงก็คงทำได้แค่นี้แล้ว

ตารางการแข่งขันยังไม่สิ้นสุด การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อ

หลังจากรอทำความสะอาดเวทีเสร็จเรียบร้อย

ซ่งมั่วซวนอวี้เดินไปตรงกลางเวทีศิลปะการต่อสู้

"จะมัวชักช้าอยู่ทำไม

ส่งผู้มีฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกคุณออกมา"

"ความสามารถไม่แข็งแกร่งมากหรอก แต่ฉันค่อนข้างเก่งในการเล่นกล"

เรื่องที่ญี่ปุ่นแอบใช้กลอุบายอย่างลับๆ

แม้ว่าซ่งมั่วซวนอวี้จะไม่ทราบรายละเอียดแบบเฉพาะเจาะจง

แต่เธอก็พอจะสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ

และด้วยเสียงเยาะเย้ยของเธอ

เทียนหม่านจิ่วจี๋ก็ขมวดคิ้ว จุดประสงค์แรกของเธอคือต้องการรอให้หลินมั่วลงสนามแล้วทำลายเขาอย่างเปิดเผย

ถ้าตอนนี้ให้เธอต่อสู้กับคนอื่น เทียนหม่านจิ่วจี๋ย่อมไม่เต็มใจ

เห็นเธอไม่ขยับตัวสักพักแล้ว

ผู้อาวุโสที่อยู่ข้างๆ ก็มองความคิดของเธอออก

จึงเข้าไปปลอบใจเบาๆ

"นายน้อย สถานการณ์โดยรวมตอนนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง

ยังมีเวลาอีกนานที่จะจัดการกับหลินมั่ว"

"นอกจากนี้ผู้มีฝีมืออื่นๆ ของประเทศเราก็กำลังเดินทางมาแล้ว

พอพวกเขามาถึง พวกเราก็ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีโอกาส"

หลังจากฟังคำปลอบใจจากผู้อาวุโส

เทียนหม่านจิ่วจี๋จึงค่อยๆ ผ่อนคลายขึ้น

"ไม่สามารถทำลายหลินมั่วคนนี้ด้วยมือของตัวเองได้ ฉันยอมไม่ได้จริงๆ"

พูดพลางเดินขึ้นไปบนเวทีการแสดงอย่างไม่เต็มใจ

ในเวลานี้ผู้หญิงสองคนที่ยืนอยู่ตรงข้ามกัน ซึ่งมีความแค้นอยู่เป็นทุนเดิม

เมื่อสัญญาณการต่อสู้ดังขึ้น ทั้งสองก็ดำเนินการโดยที่ไม่ให้เสียเวลาเปล่า