หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2435

ทรวดทรงอันสวยงามปรากฏขึ้น

เนื่องจากสองฝ่ายเก่งด้านการอาวุธลับ

เมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้นทั้งสองก็เว้นระยะห่างกันทันที

การต่อสู้ที่ตามมาก็ตกอยู่ในภาวะชะงักงัน

ทั้งสองคนหลบเลี่ยงกลับไปกลับมา

ที่เห็นก็คือหอกซัดสลับกันไปมา ชนกันจนเกิดประกายไฟ

เทียนหม่านจิ่วจี๋ก่อนขึ้นเวทียังแอบดูหมิ่นอีกฝ่าย

เพราะว่าเธอได้ฝึกการใช้อาวุธลับอย่างหนักมาตั้งแต่เด็ก มือแต่ละข้างถูกฝึกฝนจนน่าทึ่ง

ในบรรดาคนรุ่นเดียวกันไม่มีใครสามารถเอาชนะเธอได้

แต่หลังจากผ่านไปสักระยะ

เธอแปลกใจที่พบว่าด้วยการใช้อาวุธลับของคู่ต่อสู้ก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าเธอ

หากเป็นเช่นนี้ต่อไปจะจบลงด้วยการเสมอกัน

นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เธอต้องการ

หากเธอไม่สามารถเอาชนะได้ เธอจะขึ้นมาบนเวทีเพื่ออะไร

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เธอก็เปิดใช้เทคนิคมนต์ขลังทันที

ฝั่งตรงข้าม

ความสนใจของซ่งมั่วซวนอวี้มุ่งเน้นไปที่การรุกและการป้องกันอาวุธลับของทั้งสองฝ่าย และไม่มีความผิดปกติในช่องว่างของคู่ต่อสู้

และเมื่อเธอมองเข้าไปในดวงตาของเทียนหม่านจิ่วจี๋

จิตใจก็สั่นคลอนในทันที

ในขณะที่ผู้ชมยังคงมองดูการแข่งขันอย่างตื่นเต้น

วินาทีต่อมาซ่งมั่วซวนอวี้ก็หยุดการเคลื่อนไหวในมือ ยืนนิ่งอยู่จุดเดิมอย่างเฉื่อยชา ไม่ขยับเขยื้อน

หลินมั่วมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับสถานการณ์นี้

เมื่อตอนที่ปฏิบัติการที่ทะเลไม่มีที่สิ้นสุด เขาก็เกือบตายจากกระบวนท่านี้

อาการของซ่งมั่วซวนอวี้ในเวลานี้คือเธอหลงอยู่ในมนต์ขลังของอีกฝ่าย รวมทั้งความคิดก็ตกอยู่ในภาพลวงตา

สำหรับเทียนหม่านจิ่วจี๋ที่เห็นว่าวิธีการของตัวเองประสบความสำเร็จ

ก็เผยรอยยิ้มเยาะเย้ยออกมา

"นึกว่าจะแน่สักแค่ไหน

นึกไม่ถึงว่าจะเป็นแค่หมอนปักดอกไม้"

พูดจบเขาก็ดึงคูไนออกมาจากขากางเกง จากนั้นก็ค่อยๆ เดินเข้าหาอีกฝ่าย

คูไนที่แหลมคมนั้นค่อยๆ เข้าใกล้ท้องน้อยของซ่งมั่วซวนอวี้

รอยยิ้มบนใบหน้าของเทียนหม่านจิ่วจี๋ก็ชัดเจนยิ่งขึ้น

เมื่อเธอกำลังจะประสบความสำเร็จ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอกลับแข็งทื่อ

แววตาหดหายไปในทันที

ซ่งมั่วซวนอวี้ที่อยู่ตรงหน้าเธอซึ่งเดิมทีอยู่ในสภาพอ่อนแรงกลับสามารถหลบเลี่ยงได้อย่างแปลกประหลาด

จากนั้นเธอก็รีบดึงใบมีดสั้นออกจากเอว แล้วแทงเข้าที่หน้าท้องของตัวเอง

เทียนหม่านจิ่วจี๋ไม่สามารถตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วนั้นได้

วินาทีต่อมาเธอก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงตรงบริเวณท้องน้อย

ยังไม่ทันรอให้เธอก้มหน้าสำรวจดู เธอก็รู้สึกถึงพลังงานที่เสียวสันหลัง

จากนั้นสายตาก็มืดลง ก่อนจะล้มตัวลงนอนราบกับพื้น

เมื่อเห็นฉากนี้

ผู้อาวุโสของวังเทียนหม่านอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก

โชคดีก่อนการแข่งขันเขาขอให้นายน้อยสวมชุดเกราะผ้าไหมเนื้อดี

มิฉะนั้นมีดของซ่งมั่วซวนอวี้คงจะแทงเข้าไปที่จุดเลือดลม

ส่วนนักพรตฮาจิมันที่อยู่ข้างๆ ก็อาการหน้าดำคร่ำเครียด

"วิชาโบราณของมั่วหยินมันไม่ได้สูญหายไปหรอกเหรอ

และทำไมถึงมาอยู่ในมือของหญิงสาวคนนี้ได้"