เวลาหกโมงเย็น เหลาหู่กระหืดกระหอบไปถึงสวนวั่งเจียง
“คุณหลิน ทุกอย่างพร้อมแล้ว ลงมือได้เลยครับ!”
ใบหน้าของเหลาหู่ไม่อาจซ่อนเร้นความตื่นเต้นไว้ได้ เขารู้ดีว่า หลังจากเหตุการณ์ในคืนนี้ ชื่อเสียงของหลินมั่วจะบดขยี้สิบตระกูลใหญ่!
และนี่ก็เป็นโอกาสของเขาที่จะผงาดขึ้นมา
หลินมั่วพยักหน้าอย่างสงบ เขาลุกขึ้น สวมเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ และเดินไปที่ประตูช้าๆ
มีรถหลายสิบคันรอเรียงรายอยู่ที่ด้านนอกชุมชนสวนวั่งเจียง
ทั้งหมดนี้ ล้วนเป็นคนของเหลาหู่
คืนนี้ พวกเขาจะเป็นประจักษ์พยานว่าหลินมั่วเหยียบสิบตระกูลใหญ่ไว้แทบเท้าอย่างไร!
......
เวลาหนึ่งทุ่ม
หวงเหลียงขับรถพาครอบครัวตระกูลสวี่มาถึงคฤหาสน์ตระกูลโจว
เมื่อมาถึง ทุกคนต่างตกตะลึงกับภาพตรงหน้า
คฤหาสน์ตระกูลโจวตั้งอยู่บนไหล่เขาที่สวยงาม ในเขตชานเมืองทางเหนือของเมืองก่วงหยาง
ที่บริเวณไหล่เขามีทะเลสาบอยู่แห่งหนึ่งซึ่งไม่ใหญ่มากนัก แต่มีสภาพแวดล้อมที่สวยงาม และบังเอิญอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลโจวพอดี
คฤหาสน์ตระกูลโจวครอบคลุมพื้นที่กว่าร้อยหมู่ ตกแต่งอย่างเรียบง่ายด้วยสไตล์โบราณ แต่เมื่อพินิจดูแล้ว ไม่มีส่วนไหนเลยที่เรียบง่ายจริงๆ
เวลานี้ มีรถจำนวนหลายร้อยคันจอดอยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกคฤหาสน์ ล้วนแต่เป็นรถหรู
รถที่หวงเหลียงขับมาเป็นรถปอร์เช่-พานาเมร่าของบริษัทเครื่องยา แต่เมื่ออยู่ที่นี่แล้วกลับดูด้อยไปถนัดตาเลย
“ทำไมรถหรูเยอะแยะขนาดนี้”
“ตระกูลโจวรวยขนาดนี้เลยหรือ”
ฟังฮุ่ยพูดเสียงเบาๆ
หวงเหลียงพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่ใช่เพราะตระกูลโจวรวยหรอก รถพวกนี้ เป็นของพวกสิบตระกูลหลัก!”
“เรื่องในคืนนี้ เป็นปกติที่ผู้นำทั้งสิบตระกูลต้องมาร่วมด้วย”
ฟังฮุ่ยตกตะลึง “ผู้นำสิบตระกูลก็มาด้วยหรือ”
“พวกเขาให้ความสำคัญขนาดนี้เลยหรือ”
หวงเหลียงตอบว่า “แต่เดิมสิบตระกูลใหญ่ก็รวมตัวกันอยู่แล้ว”
“เมื่อเจอกับเหตุการณ์ใหญ่ๆ คนของสิบตระกูลหลักจะต้องมารวมตัวกันเพื่อช่วยกันคลี่คลาย”
“โจวเจ๋อเป็นถึงผู้สืบทอดคนก่อนของตระกูลโจว ถือว่ามีสถานะสูงมาก”
“คนจากสิบตระกูลใหญ่จะไม่ให้ความสำคัญกับการตายของเขาได้ยังไงกันล่ะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...