หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2445

เหล่าศัตรูที่รายล้อมหลินมั่วอยู่ กำลังลำพองใจถึงชัยชนะที่กำลังจะเกิดขึ้น

พวกเขาราวกับเห็นภาพที่หลินมั่วถูกแทงทะลุหน้าผากและตายคาที่อย่างน่าอนาถใจ

สาวใช้ในชุดกี่เพ้าสีดำเตรียมผงสลายศพเอาไว้เรียบร้อย

เธอใช้มันเพื่อทำลายร่องรอยการสังหาร

ถ้าไม่มีหลักฐานเพียงพอที่สามารถเอาผิดพวกเขาได้ ต่อให้พันธมิตรศิลปะการต่อสู้จะรู้ว่าพวกเขาฆ่าหลินมั่ว แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

แต่ทว่าในขณะที่พวกเขากำลังเฝ้ารอคอยภาพการตายของหลินมั่ว

เมื่อกระบี่ซีหยางอยู่ห่างจากหน้าผากของหลินมั่วไม่ถึงหนึ่งคืบ

หลินมั่วที่ยืนเหม่อไร้สติก็ลืมตาขึ้น

บรรยากาศเย็นยะเยือกเข้าปกคลุมทั่วทุกพื้นที่ หลินมั่ววิ่งเข้ามาหาฝ่ายศัตรูด้วยสายตาอาฆาตแค้น

ส่วนกระบี่ซีหยางที่สร้างขึ้นด้วยดินโคลนถูกสายตาพิฆาตของหลินมั่วทำลายจนสลายหายไป

แววตาของหลินมั่วในตอนนี้ปราศจากความรู้สึกที่มนุษย์ควรจะมี

เขาหลงเหลือไว้เพียงแววตาอาฆาตกระหายเลือดราวกับสัตว์ป่า

“พวกแกต้องตาย!”

สิ้นเสียงคำรามของหลินมั่ว

เขาก็พุ่งไปคว้าตัวของไป๋หลี่ แห่งตระกูลมิคาโดะที่อยู่ใกล้มากที่สุด

ไป๋หลี่ไม่คิดว่าหลินมั่วจะเข้าประชิดตัวเองได้เร็วขนาดนี้

เมื่อเขาได้สติ จึงรีบดึงแขนตัวเองกลับมาทันที

แต่ไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงฉีกขาดของผิวหนัง

ไป๋หลี่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาบริเวณแขนของเขา

ไม่มีเวลาลังเลอีกต่อไป เขายกเท้าขึ้นถีบหลินมั่วทันที

แรงตอบกลับที่รุนแรงทำให้หลินมั่วและไป๋หลี่ถอยห่างออกจากกัน

แต่ไป๋หลี่เงยหน้าขึ้นสำรวจบาดแผลของตน

เขาพบว่า บริเวณต้นแขนปรากฎรอยเล็บทั้งห้าที่ในขณะนี้กำลังมีเลือดซิบออกมา

เหล่าสมาชิกคนอื่นๆ ของสองตระกูล

เมื่อเห็นว่าความอาฆาตของหลินมั่วมีพลังมหาศาล

พวกเขาจึงตื่นตระหนกไปชั่วขณะ

“ไอ้พวกหมูหน้าโง่ ยืนอึ้งทำซากอะไร

กองทัพวิญญาณพรางตาของฉันกำลังจะสลายไปแล้ว

สาวใช้ในชุดกี่เพ้าสีดำตวาดอย่างไม่พอใจ

คนอื่นๆ จึงได้สติกลับมา