หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2527

ในเมื่อข่าวการเสียชีวิตของหยางโก่วเซิ่งได้รับการเปิดเผยแล้ว

พิธีการฝังศพ ก็เป็นสิ่งจำเป็นเช่นกัน

ภายใต้การจัดเตรียมของหลินมั่วกับหัวหน้าทีมเฉิน

ตามพิธีพิเศษของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หยางโก่วเซิ่งจะถูกฝังอยู่บนภูเขาจินไฉ่

สถานที่แห่งนี้เป็นสุสานบรรพบุรุษของตระกูลหยางด้วยเช่นกัน

แม่หยางเข้มแข็งมากกว่าที่หลินมั่วได้จินตนาการไว้

รอยยิ้มที่สดใสของหยางโก่วเซิ่งยังคงอยู่บนหลุมฝังศพ

หน้าหลุมศพ กระดาษสีเหลืองยังคงเผาไหม้ไม่หยุด

แสงไฟยังคงส่องผ่านแก้มที่โศกเศร้าเหลือแสนของแม่หยาง

“ไปถึงที่นั่น บอกพ่อของแก ว่าแกยอดเยี่ยมกว่าเขา”

“และบอกกับ เหล่าบรรพบุรุษของตระกูลหยาง ว่าแกประสบความสำเร็จแล้ว ตอนนี้เป็นครูผู้ฝึกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้แล้ว”

“ยังมีอีก จำไว้ว่าต้องอวยพรให้เมียของแกร่างกายแข็งแรง”

“ไปอยู่ที่นั่นคนเดียว ต้องดูแลตัวเองให้ดีๆ”

….

โลกมักมีเรื่องที่ยากลำบาก ทุกข์ที่สุดก็คือคนหัวหงอกส่งคนหัวดำ

แม่หยางเผากระดาษสีเหลืองไป กำชับพึมพำไปด้วย

หลินมั่วและคนอื่นๆที่อยู่ข้างหลังเขากำลังรอด้วยสีหน้าจริงจัง

จวบจนพระอาทิตย์ตกดิน

กล่องขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยกระดาษสีเหลืองก็ถูกเผาไหม้เช่นกัน

ด้วยวิธีนี้ งานศพของหยางโก่วเซิ่งก็จัดการจนเสร็จสิ้นเรียบร้อย

เช้าวันรุ่งขึ้น

แม่หยางเรียกหลินมั่วมา

“ขอบพระคุณท่านทูตเจิ้นเยว่ ที่ส่งลูกชาย

ฉันกับเจียเจียเป็นคนยากจนจึงไม่มีอะไรสามารถตอบแทนให้แก่คุณ”

“มีเพียงโฉนดเขาจินไฉ่ของบรรพบุรุษแสดงความจริงใจได้

หนึ่งนั้นเพื่อขอบคุณสำหรับงานศพ สองนั้นเพื่อขอบคุณที่ช่วยชีวิต

ขอให้ท่านทูตเจิ้นเยว่อย่าได้รังเกียจ”

แม่หยางพูดพลางล้วงเอาโฉนดที่ดินฉบับบนั้นที่ตระกูลอินใจจดใจจ่ออย่างปราถนา ยื่นให้หลินมั่ว

แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่หลินมั่วจะรับเอาไว้

“คุณป้าครับ ลำดับผู้อาวุโสผู้เยาว์ คุณป้าเรียกผมว่าเสี่ยวมั่วตรงๆเลยดีกว่าครับ

ท่านอะไรนี่ ทำให้ผู้น้อยต้องอับอายแล้ว

“นอกจากนี้สัญญาของบรรพบุรุษนี้เป็นรากฐานสำหรับการอยู่รอดของตระกูลหยางของพวกคุณ

คุณป้าเอาคืนกลับไป

ผมกับสหายหยางต่างทำหน้าที่ของตน เรื่องพวกนี้ไม่เหนือบ่ากว่าแรงเลยครับ”

จากนั้นเขาก็ปฏิเสธต่อหน้า

แม่หยางยังคงไม่เปลี่ยนใจ และยืนกรานที่จะมอบโฉนดเขาจินไฉ่ของบรรพบุรุษให้แก่หลินมั่ว

หลินมั่วเรียกท่านผู้นำวังมาทันที

“ท่านทูตเจิ้นเยว่ ไม่ทราบท่านให้ตามผมมารีบร้อนเช่นนี้มีเรื่องอะไรเหรอครับ”

คราวก่อนเขาเป็นคนแนะนำ หลังจากที่พาอินหมังมาขอโทษแต่ถูกปฏิเสธ เห็นได้ชัดว่าในใจรู้สึกไม่ดีนัก

ในน้ำเสียงแตกต่างออกไปอยู่มาก

แน่นอนว่าหลินมั่วไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้

พูดโดยรวมๆ ท่านผู้นำวังคนนี้จิตใจดีอยู่

โดยเฉพาะทักษะการประจบประแจง อยู่เหนือคนธรรมดาไปไกลมาก

“ท่านผู้นำวัง ผมมีแผนสร้างรายได้จนรวย ไม่รู้ว่าคุณสนใจจะเข้าร่วมไหม”

ท่านสามวังก็เป็นคนฉลาดคนหนึ่ง

นึกถึงแม่ผัวลูกสะใภ้ตระกูลหยางสองคน

เขารีบส่ายหัว

“ท่านทูตเจิ้นเยว่ ข้าน้อยไม่มีความทะเยอทะยาน คิดแค่อยากมีที่ดินเล็กๆน้อยๆเป็นของตัวเองอย่างมั่นคงปลอดภัย”

คำพูดปฏิเสธนี้ย่อมแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนแล้ว

แต่หลินมั่วแค่ยิ้มจางๆ

“หากผมรับประกัน ว่าหลังจากเสร็จเรื่องนี้แล้ว พันธมิตรศิลปะการต่อสู้จะกลับมาเจริญรุ่งเรืองสู่ภาวะปกติต่อไป?

มีคุณเป็นผู้รับผิดชอบ ไม่มีใครทำอะไรนอกเหนือไปจากคุณได้!”

ไม่รู้ว่าท่านผู้นำวังจะเปลี่ยนใจไหม”