หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2551

“ก็เป็นไปได้ พูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่อีก ก็แค่ตำราสมุนไพรจีนที่เคยเห็นมาก่อน

ต้องรู้ไว้นะว่าอาจารย์ของเราถูกขนานนามว่าแพทย์แห่งพานหยาง”

ถึงจะพูดแบบนี้ แต่คนคนนี้ก็ถูกคนมองเป็นศิษย์ของศิษย์พี่ใหญ่แล้ว

ตอนนี้สีหน้าก็ดูย่ำแย่

จนกระทั่งท่านเจี่ยงเอ่ยถามศิษย์ส่วนมากถึงสารสกัดจากผิวคางคก พวกเขาไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรและไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี

“ศิษย์พี่ใหญ่ สารสกัดจากผิวคางคกคืออะไรอีกน่ะ ?”

เหล่าลูกศิษย์พากันสงสัย

ศิษย์พี่ใหญ่ในตอนนี้ทำได้แต่เพียงขมวดคิ้วและส่ายๆ หน้า

ผู้คนมองเขาด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก และล้มเลิกความคิดจะถามต่อ

จากนั้น สายตาผู้คนเบนไปหาหลินมั่ว รอคอยคำพูดน่าขำขันของเขาอย่างเงียบเชียบ

แม้แต่ศิษย์พี่ใหญ่ก็ไม่รู้ ว่าหลินมั่วคนนี้จะมีความสามารถ

หลินมั่วที่อยู่ฝั่งตรงข้ามได้ยินทั้งหมด ก็พยักหน้าๆ เล็กน้อย

สมุนไพรจีนแบบนี้เป็นยาที่ไม่ได้รับความนิยมอย่างมากอยู่แล้ว

ดูเหมือนว่าแพทย์จีนเฒ่าคนนี้จะมีกึ๋นอยู่บ้าง

แน่นอนว่าปัญหานี้ไม่ได้หนักหนาสำหรับหลินมั่ว

หลังจากที่ปรับอารมณ์ได้ เขากระแอมออกมาเบาๆ หนึ่งที จากนั้นก็พูดออกมาอย่างเนิบช้า